1 Św. Paweł „Hymn o miłości”2 Gdybym mówił językami ludzi i aniołówa miłości bym nie miał stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał Gdybym też miał dar prorokowaniai znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił a miłości bym nie miał,byłbym I gdybym rozdał na jałmużnęcałą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie lecz miłości bym nie miał, nic bym nie Miłość cierpliwa jest, łaskawa nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą, nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem6 Nie pamięta złego, nie cieszy się z niesprawiedliwości,lecz współ weseli z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko Miłość nigdy nie ustaje,nie jest jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, albo jak wiedza, której zabraknie8 Po części bowiem tylko poznajemyi po części prorokujemy. Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, Zniknie to, co jest tylko Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko,czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego co dziecięce10 Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;wtedy zaś zobaczymy twarzą w twarz. Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznałem tak, jak i zostałem poznany. Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy: z nich zaś największa jest MIŁOŚĆ

św paweł z tarsu hymn o miłości