Jakie pytania zadać księdzu na religii? 2017-10-03 16:39:00; Jakie zadać pytanie księdzu? 2011-03-04 19:56:16; Jakie można zadać pytanie na religii? 2013-12-26 22:51:54; Jakie pytanie zadać księdzu żeby nie umiał odpowiedziec ? 2011-12-28 17:51:33; Jakie pytanie można zadać księdzu, zeby go zagiąć? 2012-01-13 22:17:24
TEMAT Z OKŁADKI SUSAN zaczęła zadawać pytania na temat Boga w wieku siedmiu lat. Jej dziewięcioletni przyjaciel Al zachorował wtedy na polio i trafił do szpitala, gdzie umieszczono go w żelaznym płucu. Swoje przeżycia Susan opublikowała na łamach dziennika The New York Times z 6 stycznia 2013 roku. Po wizycie w szpitalu Susan zapytała mamę: „Dlaczego Bóg zrobił to małemu chłopcu?”. „Ksiądz by pewnie powiedział, że Bóg musi mieć jakieś powody”, odparła mama, „ale ja ich nie znam”. Dwa lata później, w roku 1954, zaczęła być dostępna szczepionka przeciw polio, wynaleziona przez Jonasa Salka. Mama Susan powiedziała, że tymi badaniami być może kierował Bóg. „Hm, Bóg powinien pokierować lekarzami już wcześniej i wtedy Al nie znalazłby się w żelaznym płucu” — odrzekła dziewczynka. Swoje wspomnienia z dzieciństwa Susan podsumowała następująco: „Al zmarł osiem lat później, a ja byłam już zagorzałą ateistką”. Podobnie jak Susan, wielu ludzi, którzy ucierpieli wskutek różnych tragedii lub byli ich świadkami, nie potrafi znaleźć satysfakcjonujących odpowiedzi na swoje pytania dotyczące Boga. Jedni zostają ateistami, a inni być może całkowicie nie zaprzeczają istnieniu Boga, ale stają się sceptyczni. To nieprawda, że dla ateistów i sceptyków religia jest czymś zupełnie obcym. Wręcz przeciwnie, to właśnie związane z nią przeżycia sprawiły, że zaczęli oni wątpić w istnienie Boga. Według takich ludzi żadna zorganizowana religia nie potrafi udzielić odpowiedzi na trudne pytania życiowe. Jakie? Te same, które — jak na ironię — nurtują osoby deklarujące wiarę w Boga. Zastanówmy się więc nad trzema pytaniami, które ludzie chcieliby zadać Bogu, gdyby mieli taką możliwość, oraz nad odpowiedziami, których udziela Biblia. 1 „DLACZEGO POZWALASZ, ŻEBYŚMY CIERPIELI?” Skąd takie pytanie? Wiele osób twierdzi: „Gdyby Bóg nas kochał, zapobiegałby tragediom”. ZASTANÓW SIĘ: O zwyczajach panujących w innych kulturach moglibyśmy pomyśleć, że są dziwne, a nawet szokujące. Łatwo można by je błędnie interpretować. Na przykład w jednej kulturze uważa się, że utrzymywanie kontaktu wzrokowego jest oznaką szczerości, a w innej — braku szacunku. Zamiast jednak pochopnie oceniać ludzi, lepiej byłoby poznać ich bliżej. Czy podobnie może być ze zrozumieniem postępowania Boga? Zdaniem wielu cierpienia są dowodem na to, że Boga nie ma. Jednak ci, którzy zrozumieli, dlaczego dopuszcza On cierpienia, są pewni, że istnieje. CO MÓWI BIBLIA: Drogi i myśli Boga różnią się od naszych (Izajasza 55:8, 9). Dlatego to, co On robi, oraz powody, dla których czeka, żeby podjąć jakieś działania, początkowo mogą wydawać się nam niezrozumiałe. Biblia nie mówi, byśmy akceptowali pusto brzmiące frazesy w stylu: „Drogi Pana są niepojęte”. Przeciwnie — zachęca nas do poznawania Boga, pomagając nam zrozumieć, dlaczego i kiedy podejmuje On określone działania*. Możemy nawet się do Niego przybliżyć (Jakuba 4:8). 2 „DLACZEGO W RELIGIACH JEST TYLE OBŁUDY?” Skąd takie pytanie? „Gdyby Bóg cenił szczerość”, uważają niektórzy, „to osoby utrzymujące, że oddają Mu cześć, nie stwarzałyby tylu pozorów”. ZASTANÓW SIĘ: Wyobraź sobie syna, który odrzuca dobre wychowanie otrzymane od ojca i opuszcza dom, żeby prowadzić rozwiązłe życie. Chociaż ojciec tego nie akceptuje, pozwala synowi dokonać wyboru. Czy ktoś, kto później poznaje syna, może dojść do wniosku, że miał on złego ojca lub nawet że w ogóle go nie miał? Skądże. Podobnie obłuda religijna dowodzi jedynie, że Bóg pozwala ludziom, by sami decydowali, jak będą żyć. CO MÓWI BIBLIA: Bóg nienawidzi obłudy religijnej (Jeremiasza 7:29-31; 32:35). Zarazem jednak pozwala ludziom korzystać z wolnej woli. Sporo osób deklarujących wiarę w Boga stosuje się do nauk religijnych ustanowionych przez ludzi oraz do własnych norm moralnych (Mateusza 15:7-9). Tymczasem religia, którą Bóg aprobuje, jest wolna od obłudy*. Jezus powiedział: „Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będzie wśród was miłość” (Jana 13:35). Taka miłość musi być „bez obłudy” (Rzymian 12:9). Większość religii nie potrafi temu sprostać. Na przykład w czasie ludobójstwa w Rwandzie w 1994 roku dziesiątki tysięcy wierzących wymordowało wyznawców swojej religii tylko dlatego, że pochodzili oni z innego plemienia. Natomiast Świadkowie Jehowy nie brali udziału w tej masakrze, a wielu z nich z narażeniem własnego życia chroniło nie tylko współwyznawców, ale też innych ludzi. Takie niesamolubne czyny pokazują, że religia może być wolna od obłudy. 3 „DLACZEGO TU JESTEŚMY?” Skąd takie pytanie? Ktoś mógłby się zastanawiać: „Dlaczego ludzie żyją tylko 80 lub 90 lat, a potem umierają? Jaki jest cel tak krótkiej egzystencji?”. ZASTANÓW SIĘ: Wielu niewierzących mimo wszystko odczuwa potrzebę, by zrozumieć, dlaczego świat przyrody jest tak złożony i uporządkowany. Zauważają oni, że idealna konfiguracja Ziemi, innych planet i Księżyca warunkuje istnienie życia na naszym globie. Osoby te przyznają, iż naturalne prawa rządzące wszechświatem są tak perfekcyjnie dostrojone, że nawet najmniejsza ich zmiana sprawiłaby, że życie na Ziemi stałoby się niemożliwe. CO MÓWI BIBLIA: Chociaż według niejednego człowieka nasze stosunkowo krótkie życie stanowi argument przeciwko istnieniu Stwórcy, świat przyrody dostarcza wielu dowodów na to, że jest inaczej (Rzymian 1:20). Podczas stwarzania Bóg miał konkretne zamierzenie, z którym ściśle wiąże się powód naszego istnienia. Stworzył ludzi, by żyli wiecznie na naszej planecie, i zamierzenie to się nie zmieniło (Psalm 37:11, 29; Izajasza 55:11). Co prawda dzięki przyrodzie możemy dostrzegać istnienie Boga, a nawet pewne Jego przymioty, ale nie chciał On, byśmy w taki sposób poznawali Jego zamierzenie. Abyśmy mogli je poznać i tym samym dowiedzieć się, jaki jest sens naszego życia, Bóg musiałby się z nami jakoś porozumieć. Robi to, udzielając prostych, bezpośrednich informacji zawartych w Biblii*. Świadkowie Jehowy zapraszają cię, żebyś przeanalizował te wyjaśnienia z otwartym umysłem.
Jakie pytania można zadać księdzu ? 2011-07-12 18:54:02; Jakie zboczone pytania można zadać? 2012-12-15 01:00:27; Jakie można zadać pytania dziewczynie ? 2011-02-02 10:58:44; Jakie można zadać pytania ksiedzu? 2013-01-08 18:19:01; Jakie można zadać pytania piłkarzowi ? 2012-11-14 19:02:43; Jakie można zadać pytania? 2011-04-24 17: Q&A Dlaczego trzeba spowiadać się u księdza? Pan Bóg chce, by sakramenty nie odbywały się w przestrzeni myśli, lecz realizowały się „w ciele”. Potrzebujemy zewnętrznych znaków by po ludzku otworzyć się na łaskę daną nam przez Pana Boga. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy koniecznie muszę spowiadać się w konfesjonale? Możemy spowiadać się wszędzie. Niemniej, konfesjonał jest szczególnie wartościowym miejscem do przeżycia sakramentu miłosierdzia. Dzięki jego konstrukcji wzbudzamy w sobie pokorę i uniżenie. Ponadto zachowujemy charakter Spowiedzi, która nie jest długą rozmową o trudnościach, tylko wypowiedzeniem swoich grzechów, krótką nauką i rozgrzeszeniem. Wnikliwszym rozważaniom nad grzechem i pracy nad swoim wnętrzem służy kierownictwo duchowe. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy żyjąc w związku niesakramentalnym można przystępować do spowiedzi? Tak, można przystępować do spowiedzi. Nie otrzyma się jednak rozgrzeszenia, ponieważ jest się w stanie uniemożliwiającym nawrócenie. Po zakończonej spowiedzi, nie można bowiem powiedzieć, że się postanawia poprawę, skoro powraca się do tego samego „środowiska grzechu”. Mimo wszystko warto pójść co jakiś czas do sakramentu pokuty, by wyrazić żal za grzechy. Odnoszę wrażenie, że powoli zbliża to do radykalnej decyzji zerwania z grzechem. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy osoby rozwiedzione mogą się spowiadać i czy mogą uzyskać rozgrzeszenie? Osoby rozwiedzione mogą się spowiadać. Pozostaje jednak pytanie, czy te osoby weszły w jakiś kolejny związek. Jeśli weszły w jakis związek niesakramentalny, to uniemożliwiają sobie otrzymanie rozgrzeszenia. Pamiętajmy, że sam rozwód nie blokuje rozgrzeszenia. Można przecież do końca życia pozostać osobą żyjącą samotnie i korzystającą w pełni ze wszystkich sakramentów. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy ksiądz musi spowiadać się u biskupa? Jak często księża chodzą do spowiedzi? Ksiądz dla wiernych jest pasterzem, a dla siebie jest zwykłym chrześcijaninem. Obowiązują go te same zasady, co każdego chrześcijanina. Dobrze jednak, gdyby był przykładem w życiu duchowym i przystępował do spowiedzi regularnie i był zawsze w stanie łaski uświęcającej. Znany jest fakt, że św. Jan Paweł II chodził do spowiedzi co tydzień. Ksiądz, biskup czy papież może się wyspowiadać u każdego księdza. Obojętnie od tego, jaką ma godność i staż kapłaństwa. Może to zrobić choćby u nowo wyświęconego księdza -neoprezbitera. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Mimo solidnej spowiedzi, wydaje mi się, że mam grzech, którego nie mogę sobie przypomnieć. Co z tym zrobić? Mamy spowiadać się z grzechów, które są świadome i dobrowolne. Jeśli się teraz ten grzech nie przypomina, to nie musisz się nim przejmować. Wiedz, że wraz z każdym rozgrzeszeniem otrzymujemy odpuszczenie także zapomnianych grzechów. Jesteśmy całkowicie czyści. Warto jednak dla samego spokoju sumienia ten grzech wyznać, jeśli kiedyś się przypomni. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Zataiłam grzech. Czy na kolejnej spowiedzi mam powiedzieć, że zataiłam grzech, czy wyznać wszystkie grzechy jeszcze raz? Zatajenie grzechu jest grzechem – dlatego trzeba wyznać ten grzech pośród innych przewinień. Spowiedź podczas której zataiło sie grzech jest świętokradzka – trzeba więc powtórzyć wszystkie grzechy (które się pamięta), a które w trakcie niej zostały wyznane, by objąć je Bożym miłosierdziem i łaską sakramentalnego rozgrzeszenia. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Nie potrafię nazwać grzechu. Co z tym zrobić? 1. Zapytaj siebie, w jaki sposób oddziela on Ciebie od Boga – opisz to obrazowo spowiednikowi. 2. Opowiedz jakąś sytuację i powiedz spowiednikowi, że uznajesz ją za grzech – nie przesadzaj jednak ze szczegółami. Nawet jeśli nie nazwiesz precyzyjnie grzechu, ale wzbudzisz względem niego żal – otrzymasz sakramentalne rozgrzeszenie. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Nie przyznałam się do winy. Bojąc się opinii zrzuciłam winę na innych. Co dalej? Jeśli zrzucenie winy na innych spowodowało doświadczenie przez nich przykrości, to musisz sprawić, by dalej nie cierpieli ( zadośćuczynienie Panu Bogu i ludziom). Jeśli zrzucenie na innych niczego negatywnego nie spowodowało – miało tylko pozostawić nienadszarpniętą Twoją opinię – możesz przejść obok tego. Staraj się jednak pracować nad tym, by mieć odwagę do mówienia prawdy – to wyzwala. Aby być fair względem Boga, nie trzeba wszystkiego ludziom mówić. Naszym zadaniem jest naprawianie przeszłości, która dalej ciąży innym. A jak mamy ją naprawiać? Trzeba sięgać po różne sposoby – wcale nie muszą być one najtrudniejsze. Jak mówił Jezus – mamy być podstępni jak węże i nieskazitelni jak gołębie. Z jednej strony wielka miłość, a z drugiej mądra taktyka. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Z czego się spowiadać? Z czego się spowiadać? Pytanie, na które każdy odpowie inaczej. Nie dlatego, że są różne prawdy i wersje przykazań, tylko dlatego, że sumienie jest sumą kogoś historii i wrażliwości. Nie można zrobić z tego pytania schematu. Aby uspokoić skrupulantów, jak i tych, którzy nic w sobie nie widzą, co jest klasycznym grzechem, proponuję zadanie pytania. Zastanów się uczciwie, co Ciebie oddala od Boga? Dla jednych to będzie głupota, a dla Ciebie teren do prawdziwych duchowych bitew. Z tego się wyspowiadaj, by otrzymać kolejną otuchę do dalszej duchowej walki. Podsumowując : Materią spowiedzi mają być sytuacje i decyzje, które Ciebie oddalają od miłości Boga. Na początku będą to sprawy większego kalibru, a wraz z postępem w świętości – będą to kwestie bardzo subtelne. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy można spowiadać się z kartki? Można. Każda metoda zapamiętania grzechów jest dobra. Niemniej uważam, że nauczenie się grzechów na pamięć przed spowiedzią daje bardzo dobry filtr. Dzięki temu skupimy się na tym, co najważniejsze. Nie powinniśmy mieć lęku przed zapomnieniem. Jeśli nawet któregoś zapomnimy, to i tak zostanie on odpuszczony. Tendencja powinna iść w stronę zmniejszania ilości grzechów, zamiast atomizowania rzeczywistości. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy przy notorycznie powtarzającym się grzechu (nałogu) trzeba często się spowiadać? Pewnie dziwnie to zabrzmi, ale taka jest prawda – nałóg zmienia podejście Pana Boga do naszego grzechu. Skąd się to bierze? Bóg widzi, że nasza wola jest osłabiona. Widzi, jak mocno nas ku czemuś ciągnie. Jak ustosunkować się do tego w temacie spowiedzi? Ustalić sobie stały czas korzystania z sakramentu ( co 2 tygodnie albo co miesiąc). Dzięki systematyce będziemy mieli ciągle nowe bodźce do powstawania i pracy nad tym grzechem. Między tymi spowiedziami chodźmy do Komunii, bo ona nie jest nagrodą dla doskonałych tylko „ pielgrzymim pokarmem w drodze”. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Jak często się spowiadać? Przeciętnie – to raz w miesiącu. Dla tych co spowiadają się „od święta” – mówię by zaczęli od czterech razy w roku ( z trzech miesięcy jeszcze jesteśmy w stanie wiele zapamiętać). Uważam jednak, że co miesięczna spowiedź jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ pozwala uczciwie spojrzeć w swoje wnętrze i ustalić jakąś nową taktykę, nowy program „pracy nad sobą”. Jeśli ktoś się zmaga z jakimś grzechem, a czuje, że spowiedź zawsze go uskrzydla – niech odprawia ją co dwa tygodnie. Nie ma tutaj schematu. Fakt jest jeden – nie ma co rezygnować z Komunii (chyba, że doszło do nie nałogowych grzechów ciężkich – w ich wypadku trzeba iść po sakramentalne miłosierdzie – w wypadku nałogów odpowiedź jest powyżej ). Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy mam mówić wszystkie grzechy? A co, kiedy mam ich kilkadziesiąt? Nie musisz mówić wszystkich grzechów. Po pierwsze, skup się na grzechach śmiertelnych ( powszednich nie trzeba wypowiadać) i najpoważniejszych (według Twojej oceny). W wypadku bardzo czułego sumienia proponuję wybranie pięciu najbardziej wstydliwych grzechów ( nad większą ilością i tak nie da rady pracować jednocześnie). Wstyd jest oznaką żalu – zapewne właśnie te grzechy najbardziej Ciebie oddalają od Boga. Reszta trudnych dla Ciebie spraw też zostanie ogarnięta przez Boże miłosierdzie. Od razu uspokajam – jeśli wymienisz rzeczy najbardziej wstydliwe, to znaczy, że niczego nie ukrywasz przed Bogiem. Odwagi! Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Co zrobić jeśli nie żałuję za grzech? Czy dostanę rozgrzeszenie? Spowiednik da rozgrzeszenie, jeśli będziesz żałował. Jak zacząć żałować? Musisz przyjrzeć się popełnionemu grzechowi i zadać sobie pytania: W czym on mi przeszkadza? Dlaczego on jest zły ( innymi słowy: dlaczego ten grzech jest grzechem?) ? Jak on mnie oddala od Boga? Co tracę w wyniku jego? Czy popełniając go jestem uczciwy względem innych osób? W jaki sposób nadszarpuje przez niego szeroko rozumianą miłość? Gdy odpowiesz sobie uczciwie na te pytania to poczujesz żal. On jest niczym innym jak zauważeniem, że nasze postępowanie nie jest takie jak powinno, dlatego powinniśmy przeprosić Boga i ze zmienionym myśleniem dalej Go kochać – bardziej i pełniej. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Zyskałem lepszą świadomość religijną. Czy muszę powtórzyć spowiedzi podczas których źle się wyspowiadałem? Zdecydowanie nie. Pan Bóg przyjmuje nas z taką wrażliwością i świadomością, jaką aktualnie mamy. Odpuszcza nam grzechy, chociaż nie za bardzo wszystko rozumiemy. Kiedy zaczynamy rozumieć, przychodzimy do spowiedzi z aktualnymi rzeczami – nie ma potrzeby wracania do starych spraw. One zostały odpuszczone, jak i wszystko, co do tamtej pory się wydarzyło. Bóg nie odpuszcza grzechów punktowo. Od razu uzdrawia całe serce. Warto (ale tylko w ważnych momentach życia) skorzystać ze spowiedzi generalnej. Dzięki niej możemy wszystko na nowo uporządkować i uzyskać pokój serca w związku z przeszłością. Powtarzam jednak – nie przesadzajmy z częstotliwością spowiedzi generalnych. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Jak walczyć z grzechem masturbacji? Grzechy związane ze sferą seksualną są szczególnie dotkliwe ponieważ dotyczą bardzo wstydliwej sfery. Poza tym są połączone z wyobraźnią i funkcjonowaniem organizmu (popęd seksualny). To dlatego tak trudno jest z nimi walczyć. Aby poradzić sobie z grzechem masturbacji trzeba popracować nad całą seksualnością. Rozumiem przez to sposób wyrażania swoich emocji na zewnątrz. Dzisiaj zredukowano seksualność tylko do czynów nastawionych na rozrodczość. Seksualność to cały sposób „pokazywania sie na zewnątrz” naszego „ja”. Dlatego im więcej mamy zdrowych i dobrych przyjaźni, tym lepiej radzimy sobie z nieuporządkowanym popędem seksualnym. Grzech masturbacji najbardziej dotyka osoby, które wybierają samotność, zamiast inwestować w różnorakie interacje z ludźmi. Im więcej głębokich przyjaźni, tym mniejszy problem z tą sferą. Zapraszam do obejrzenia video na ten temat: Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Jaka jest różnica między „kalendarzykiem” a prezerwatywą? Dlaczego pierwsze nie jest grzechem, a drugie tak? Obie metody mają nie doprowadzić do zapłodnienia w trakcie stosunku. Różnica w nich jest jednak znacząca. Jedna jest naturalną metodą, a druga sztuczną. Co to zmienia? Bardzo dużo. Pan Bóg stwarzając organizm kobiety zaplanował, że będzie mieć momenty niepłodne. Nie stworzył natomiast prezerwatywy jako naturalnej, zewnętrznej ingerencji w płodność małżonków. Słowem, mamy korzystać z tego, co jest w naszej naturze ( bo jest od Boga), a nie możemy wykorzystywać wymyślonych przez człowieka metod. Trzeba jednak zaznaczyć, że są okoliczności kiedy można korzystać z prezerwatyw. Jakie? Tutaj nie mogę na to pytanie odpowiedzieć, ponieważ odpowiedź jest tak indywidualna, że nie sposób tego wytłumaczyć w tekście pisanym, który każdy może przeczytać. Trzeba porozmawiać o tym otwarcie ze spowiednikiem, który zna konkretnie naszą sytuację. Mądry spowiednik dobrze doradzi i wytłumaczy. Ogólne stwierdzenia w artykułach mogłyby narobić więcej szkody niż pożytku – byłyby nadinterpretowane. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Co zrobić, kiedy po spowiedzi mam świadomość, że ten grzech kolejny raz popełnię? Trzeba zapytać samego siebie, czy chcę ten grzech popełnić. Nie rozważajmy możliwości grzechu – one są tutaj nieistotne. Wiadomo, że jako słabi ludzie ciągle będziemy popełniać grzechy i upadać w różnych materiach. Najważniejsze pytanie po spowiedzi jest takie: czy zrobię coś, by ten grzech się nie powtórzył. Jeśli podejmuję próbę i wysiłek, to jest to już postanowienie poprawy. Nie ważne jak wyjdzie. Ważne, że chcę, by było lepiej i szukam nowych metod wychodzenia z grzechu. Takie pragnienia są początkiem współpracy z łaską Pana Boga. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Co robić, gdy postanawiam poprawę, a krótko po spowiedzi popełniam ten sam grzech? Jeśli dobrze postanowiłaś poprawę, ale zdarzyła się sytuacja w której okazałaś się słaba – to kolejny raz idź do spowiedzi i próbuj od nowa. Postanów jednak, by inaczej rozpocząć pracę nad tym grzechem. Życie duchowe jest urozmaicone – można rozpoczynać na wiele sposobów. Porównam to do rysunku. Jedni zaczynają od tła, a niektórzy od małych szczegółów. Nie poddawajmy się, tylko próbujmy. Tymi staraniami robimy przyjemność Bogu. W końcu wykonujemy to dla Niego. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy trzeba spowiadać się z rzeczy z dzieciństwa? Dzieci nie popełniają grzechów. Grzech to czyn świadomy i dobrowolny. Według Prawa Kanonicznego dzieci nie mają świadomości i dobrowolności do 7 roku życia. Lęk przed spowiedzią. Jak się go pozbyć? Zapraszam do video w ramach serii internetowych rekolekcji „Spowiedź na 7” : ZOBACZ Jak dostać przebaczenie, jeśli ktoś nie chce nam go udzielić? Do przebaczenia nie możemy zmusić. Nie warto jednak popadać w negatywne myślenie i zakładać, że na tym kończy się świat. Zamiast zamęczać się nie udzielonym przez kogoś przebaczeniem, sami starajmy się udzielać różnej maści przebaczeń tym, którzy nam zawinili. Na to mamy wpływ. Niech od nas zaczyna się miłość. Dzięki temu wiele mijających nas osób dostrzeże, że dobro jest możliwe. Nasza dobra postawa może również wpłynąć na to, że tamta osoba przełamie się i wyciągnie w naszym kierunku rękę. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Zobacz książkę o przebaczeniu MAŁA SZKOŁA PRZEBACZANIA Jak sobie poradzić ze skrupulanctwem? Przede wszystkim trzeba znaleźć dobrego , czyli w tym wypadku bardzo cierpliwego spowiednika, który powoli będzie ucinał różne, niepotrzebne rozważania. Drugą, ważną kwestią jest pobudzanie wiary w Boże miłosierdzie. Im bardziej ufamy Bogu jako miłosiernemu, tym bardziej wychodzimy z atomizowania rzeczywistości. Skrupulanctwo to w dużej mierze próba „poczucia się dobrze” względem Boga. Jesteśmy w porządku względem Boga, gdy sie staramy. W to także trzeba uwierzyć i powtarzać, gdy będą pojawiały się skrupuły. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Kiedy praca w niedzielę jest grzechem? Praca w niedzielę jest naruszeniem świętości „dnia odpoczynku” wtedy, gdy jest NIEKONIECZNA (możemy ją zrobić później) oraz wtedy, gdy jest związana z jakimś trudem. Prace, które są formą rekreacji i odpoczynkiem, nie są grzechami np. praca w ogrodzie czy w domowym warsztacie. Pamiętajmy jednak, by spotykać się w niedzielę z bliskimi. „Dzień odpoczynku” to piękna okazja do poglębiania relacji międzyludzkich. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czym jest grzech przeciwko Duchowi Świętemu? Ten grzech polega na zamnięciu się na Pana Boga i nie podejmowaniu nawrócenia. Więcej przeczytasz TUTAJ Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Jak walczyć o czystość? Aby zawalczyć z grzechem masturbacji i pornografii polecam przede wszystkim: – ograniczać oglądanie treści, które mogą nas pobudzać. Niestety nasza wyobraźnia robi swoje i pcha nas ku pewnym grzechom. „Wychowanie wyobraźni” do czystego spojrzenia trochę trwa, ale jest to możliwe. Musi trochę minąć od ostatniego obejrzanego obrazu, by poczuć wewnętrzny spokój. – modlitwę – sport, aby nasze ciało mogło gdzieś wykorzystać nagromadzajacy się ładunek emocjonalny – praktykowanie różnych form intensywniejszej bliskości. Wlicza się w to zarówno dotyk, jak i bardziej angażujące rozmowy. To wszystko sprawia, że wyczerpują się w nas pokłady energii seksualnej. Gdy to wszystko robimy – walczmy dalej. Jeśli będziemy konsekwentni, to będzie coraz lepiej. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy myślenie o śmierci jest grzechem? Myślenie o śmierci może być nawet pomocne! Jeśli motywuje nas ono do wzmożonych działań ze względu na kończący sie czas lub z powodu nagrody/ kary wiecznej. Nie ma jednak sensu zbyt długo rozmyślać nad kształtewm naszego końca, ponieważ i tak prawdopodobnie będzie to inaczej wyglądało niż sie spodziewaliśmy. Pragnienie śmierci, rozumianej jako „bycie już z Bogiem” nie jest samo przez się złe, ale warto zawsze pamietać, że mamy tutaj jeszcze coś do zrobienia, więc lepiej się na tym skupić niż tylko na tym, co będzie w dalszej czy bliższej przyszłości „po tamtej stronie” życia. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Jakie są konsekwencje notorycznego przyjmowania Komunii Świętej w stanie grzechu ciężkiego? Przyjmowanie Komunii św. w stanie grzechu ciężkiego (który nie jest nałogowy, bo to zmienia postać grzechu) jest świętokradztwem. Można się wyspowiadać z czynów świętokradzkich, ale trzeba pamiętać, że one deprawują nasze serce. Rzecz ma się jak z wieloma innymi życiowymi czynnościami – kiedy je wykonujemy, to chociaż po jakimś czasie zmienimy postępowanie na lepsze, to i tak nasze ciało będzie nosiło w sobie ślady tego, co się wydarzyło. Grzech, chociaż odpuszczony, spowodował juz zło i będzie ono już częścią naszej historii. Nie ma więc co obliczać matematycznie, kiedy się wyspowiadać, tylko czym prędzej trzeba rozwiązać swój duchowy problem, by nie narastał i nie oddalał nas od Boga. Czym mocniej schodzimy na bezdroża, tym dłużej powraca się z nich na prawidłową ścieżkę. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Jak znaleźć dobrego spowiednika? Odpowiedź jest bardzo prosta. Trzeba objechać wszystkie parafie w zasiegu kilkudziesięciu kilometrów i zobaczyć, który z księży najbardziej przemawia do naszego serca. A potem pokonać lęk i zapytać o możliwość kierownictwa na stałe. Jeśli się ksiądz zgodzi, to poprosić o numer telefonu, adres email lub inną formę kontaktu, by umówić się na kolejne spotkanie. Nie ma specjalnych sposobów rekrutacyjnych. Wszystko zależy od woli księdza. Jakbyś chciał/a wyspowiadać się u mnie (diecezja szczecińsko-kamieńska, pólnocno-zachodnia część Polski) to pisz na email: redakcja@ Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Na podstawie czego księża wyznaczają pokutę? Przeważnie księża dają tę samą pokutę wszystkim. W wielu parafiach ludzie „klasyfikują księży” według dawanej przez nich pokuty – ten daje litanię, ten dziesiatkę Różańca, a inny jeszcze coś odmiennego. Kształt pokuty jest wynikiem przemyśleń danego księdza. Nie ma żadnych odgórnych wytycznych. Osobiście, czasami wyznaczam „wyprofilowane pokuty” jeśli uznaję, że mogą one pomóc w nawróceniu z konkretnego grzechu, ale wtedy, gdy grzech jest bardzo ciężki i trzeba podkreślić, że wymaga on dużego zadośćuczynienia względem bliźniego i wspólnoty Kościoła. Pamiętajmy jednak, że nie ma jasnego przełożenia wielkości pokuty za ilość grzechów i ich rodzaj. Konfesjonał to nie sala matematyczna, tylko ramiona miłosiernego Boga Ojca. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Nadużywanie alkoholu - granice grzechu śmiertelnego Najłatwiej rozwiązać ten dylemat stwierdzeniem: „wszystko jest dla ludzi”. To prawda. Nie można jednak przesadzać. Niektórzy rozbudowują to powiedzenie do takiej formy: „wszystko jest dla ludzi, ale w odpowiednich ilościach”. Ładnie to brzmi, tylko dalej pozostaje pytanie, co kryje sie pod terminem „odpowiednie ilości”. Warto rozważyć to z perspektywy trzech grup: mnie samego, drugiego człowieka i Pana Boga. Alkohol staje się grzechem, gdy rani mnie samego. Czy to poprzez obciążanie mojego zdrowia, czy poprzez nałóg, gdzie jest ograniczona moja wola. Z tego wynika, że lampka wina do obiadu czy butelka piwa z kolegami z pracy nie jest grzechem. Gorzej, gdy tego alkoholu będzie więcej i będzie on spożywany częściej. Wtedy zaczynamy chodzić po polu minowym. Alkohol staje się również grzechem, gdy rani drugiego człowieka. Jeśli pójście na piwo jest ważniejsze niż rodzina, to wiedzmy, że już trzeba bić na alarm. Picie alkoholu staje się również grzechem, gdy osłabia nasz kontakt z Bogiem. Jeśli z powodu wypitego alkoholu rezygnujemy z wieczornej modliywy, lub następnego dnia nie jesteśmy w stanie skupić się na Mszy świętej, to znaczy, że nie poszło to w dobrym kierunku. Słowem, rozeznawajmy i bądźmy czujni, bo alkohol naprawdę potrafi uzależnić! Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Jak spowiadać się, gdy pojawiają się skrupuły? Przede wszystkim lepiej mieć kierownika duchowego lub stałego spowiednika. Dzięki temu będzie się spokojniejszym, kiedyś coś „umknie” (skrupulanci przeżywają to jako dramat). Poza tym ten ksiądz będzie wiedział, które wątki uciąć, byśmy ich niepotrzebnie nie rozwijali. W kierownictwie duchowym skrupulantów bardzo ważne jest posłuszeństwo. Gdy jest się posłusznym księdzu kierownikowi, to w serce wlewa się wiele pokoju! Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy mam wymieniać rzeczy, co do których nie wiem czy są grzechami? Każda spowiedź jest spotkaniem sumienia grzesznika z miłosierdziem Boga. W wypadku sumienia skrupulanta pojawia się problem – nasze sumienie jest przewrażliwione. Dlatego lepiej skupiać się na sprawach, które są pewne. I tak jest ich dużo! Na pewno pozwolą one wzbudzić żal za grzechy i chęć postanowienia poprawy. Nie należy się bać zatajenia. Aby poradzić sobie z lękiem przed zatajeniem, polecam na początku spowiedzi powiedzieć księdzu o tym, że jest się skrupulantem, a na koniec spowiedzi wypowiedzieć z przekonaniem: „więcej grzechów nie pamiętam, reszta jest tylko domysłami, ale zapewniam, że wszystko co odczuwam jako złe chcę oddawać Panu Bogu i nad tym pracować”. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Grzechy zapomniane przy spowiedzi - wyznać czy nie wyznać? Jeśli po odbytej spowiedzi przypomnimy sobie jeszcze kilka nie wyznanych grzechów, to nie popadajmy w panikę. O ile specjalnie ich nie zatailiśmy, możemy je wypowiedzieć na kolejnej spowiedzi. Zresztą, gdy coś zataimy, to przecież też mamy okazję do „drugiego a nawet trzeciego podejścia”. Stres robi swoje. Jako antidotum na tego typu sytuacje zalecam szczegółowy rachunek sumienia oraz zapisanie sobie grzechów na kartce. Jeśli emocje są duże, to przeczytajmy je z kartki. Jeśli damy radę powiedzieć je z pamięci, to i tak samo ich napisanie lepiej uporządkuje te sprawy w naszych myślach. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy niepotrzebne, zbyt daleko idące rozważanie o świętych osobach jest grzechem? Wszystko co myślimy z czegoś wynika i do czegoś prowadzi. Warto zastanowić się, w jakim celu podejmujemy tego typu dociekania? Czy jest to kwestia czystej ciekawości, czy raczej chcemy się przez to jakoś usprawiedliwić? Odpowiedź na pytanie, czy jest to grzechem zależy od kontekstu. O ile nie prowadzi nas to do zła, nie jest to grzechem. Co innego, gdy takowe przemyślenia skutkują pojawieniem się jakiś obrazów albo nieuporządkowanych pragnień. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy słuchanie muzyki rockowej albo satanistycznej jest grzechem? Muzyka to w większości nie tylko melodia. W ramach niej znajduje się jakiś przekaz. Budzi ona emocje. Dyktuje pewne treści i przemyślenia. Do wszystkiego, czego słuchamy trzeba zadać sobie pytanie: Czy to prowadzi mnie do dobra? Czy dzięki temu staję się lepszym, bardziej kochającym człowiekiem? Jeśli nie, to po co mamy to robić? Jeśli nie, to w jakimś już sensie jest to grzechem. Nie wspominając o tym, że są piosenki i zespoły, które poprzez prezentowane treści mogą doprowadzić do demonicznego zniewolenia. Polecam książkę pt. „Czego słuchasz? Diabelska Propaganda” autorstwa Grzegorza Kasjaniuka oraz przeprowadzony z Nim wywiad na fali Radia Plus: Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy sporadyczne zapalenie papierosa jest grzechem? Czasami pojawiają się głosy, że jeśli mamy nad czymś kontrolę, to nie jest to grzechem. Nieprawda. Powiedziałbym, że jest wręcz na odwrót. Jeśli jesteśmy nałogowymi palaczami, to nasza wola jest osłabiona – palenie staje się grzechem „powszednim” ponieważ nie mamy nad tym pełnej kontroli. Dopóki możemy nad tym zapanować, za każdym wypalonym papierosem bierzemy pełną odpowiedzialność za swój czyn i wykraczamy przeciw przykazaniu dotyczącym szacunku względem życia. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Czy niezachowanie postu eucharystycznego jest grzechem? Post eucharystyczny jest rozporządzeniem wydanym przez Kościół. Ma on na celu zwiększenie szacunku względem przyjmowanych Najświętszych Postaci. Należy więc go szanować i starać się poprzez niego pokazywać Bogu, że otaczamy Jego Ciało i Krew należną czcią. Jeśli zrobimy to z zapomnienia – przypominam starą zasadę – grzech jest czynem świadomym. Jeśli zapomnieliśmy, to nie ma świadomości, a więc nie ma grzechu. Na przyszłość postarajmy się o większe skupienie, by nie iść z marszu do Komunii świętej. Odpowiedział: ks. Piotr Śliżewski Do takiej rozprawy warto dobrze się przygotować – zarówno merytorycznie, jak i mentalnie. Dobrze jest również przedyskutować ze swoim pełnomocnikiem jakie pytania mogą paść na rozprawie. Można przewidzieć, że pojawią się podchwytliwe pytania ze strony pełnomocnika banku lub sędziego i wcześniej przemyśleć odpowiedzi.
Odpowiedzi Samolubna odpowiedział(a) o 11:29 zapytaj go jak sie odniesie do filmu 'tylko nie mow nikomu' 0 0 blocked odpowiedział(a) o 12:16 Zapytaj czy wierzy że Ziemia jest plaska bo Biblia tak opisuje. 0 0 EKSPERTwether odpowiedział(a) o 08:44 Czy jego dzieci dostały się do liceum ;) 0 0 Uważasz, że ktoś się myli? lub
Jakie pytania mu zadawać ? Za 10 pytań daje dyplomy . Prosze , aby nie powtarzały się odpowiedzi . Za najlepszą odpowiedź oprócz dyplomu . Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2010-10-20 16:57:50. To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać. 1 ocena Najlepsza odp: 100%. 6. 0. Pragnę zadać Księdzu Proboszczowi kilka pytań w imieniu młodzieży parafialnej. Proszę Księdza, jakie były przyczyny wstąpienia do Seminarium, wiek Księdza, gdy odkrył swoje powołanie? Do Seminarium Duchownego wstąpiłem dokładnie trzydzieści lat temu, w roku milenijnym. Swoje powołanie odkryłem rok wcześniej, gdy przyjmowałem sakrament Bierzmowania. Miałem wtedy siedemnaście lat. Postanowiłem zostać księdzem także dlatego, by pomóc młodzieży. Sam byłem młodym człowiekiem i widziałem swoich rówieśników zagubionych, szukających radości życia. Poza tym rodzice moi zawsze wyrażali się z szacunkiem o kapłanach pracujących w parafii. Jak chciałby Ksiądz odnieść swoje przeżycia i odczucia związane z powołaniem do dzisiejszej młodzieży? Swoje powołanie, które odkryłem, powinienem ciągle realizować. Teraz, jako proboszczowi tej parafii, leży mi na sercu sprawa duszpasterstwa młodzieży. Wiem, że sam nie podołam. Lepszy kontakt z młodzieżą mają księża młodsi, dlatego liczę na współpracowników. Wróćmy jeszcze do czasów Księdza młodości. Jak się to stało, że znalazł się Ksiądz w wojsku? Po roku studiów w Seminarium Duchownym w Krakowie otrzymałem wezwanie do odbycia służby wojskowej Szczecinie. Był to okres prześladowań Kościoła. Dla kleryków z całej Polski utworzono trzy specjalne jednostki. Przerwanie studiów było bolesnym przeżyciem. Po dwóch latach służby wojskowej wróciłem wraz z innymi piegami do Seminarium, prosto na trzeci rok studiów, zaliczając później egzaminy z przedmiotów II roku. W czasie pobytu w wojsku otuchy dodawały mi listy od Ks. Kardynała Karola Wojtyły (otrzymałem ich kilkanaście; do dziś je posiadam).Przenieśmy się teraz do roku 1994. Jakie myśli nasuwały się Księdzu, gdy przyjmował posadę proboszcza w naszej parafii? Czym się Ksiądz cieszył, a czego obawiał? Przybywając do Żywca-Zabłocia widziałem w tym wolę Bożą. Sam wtedy mówiłem, że św. Florian mnie tutaj ściągnął, gdyż modliłem się do niego na poprzedniej parafii, w której był drewniany, zabytkowy kościół, aby go zachował od pożaru. Przybywałem tutaj z pewną nadzieją, że zostanę życzliwie przyjęty, ponieważ znany mi był Żywiec z czasu wikariatu w parafii Narodzenia NMP (1975-81). Towarzyszyła mi troska o ludzi pozostawionych w Bielsku-Białej-Mikuszowicach, którzy przyzwyczaili się do mnie i żałowali mojego odejścia. Czy jest coś charakterystycznego w pracy w naszej parafii w porównaniu z poprzednimi? Charakterystyczna jest tutaj życzliwa pamięć o księdzu prałacie Stanisławie Słonce, budowniczym kościoła i założycielu parafii. Nie wszędzie można spotkać tak serdeczną pamięć. To jest pozytywna cecha, która budzi nadzieję, iż parafianie będą nadal współpracować z obecnymi kapłanami. Jak Ksiądz ocenia pracę młodzieży w naszej parafii? Młodzież jest widoczna przy ołtarzu. Myślę tu o lektorach i Zespole Muzycznym. Aktywne są również trzy grupy apostolskie zajmujące się dziećmi specjalnej troski, chorymi w parafii oraz działalnością artystyczną. Cieszę się na widok młodych rozmawiających ze sobą przed kościołem po Mszy niedzielnej o godz. Moim pragnieniem jest, by młodzież chętnie przychodziła na wspólne spotkania, reagując na zaproszenie ze strony się Księdzu współpracuje z wikarymi? Bez nich nie można by trafić do młodych. Są potrzebni. Widać ich inicjatywę. To się liczy. Życzę każdemu proboszczowi takich tygodni temu był u nas na wizytacji Ksiądz Biskup. Jak ocenił naszą parafię? Mówiąc ogólnie Ksiądz Biskup był zadowolony ze wspólnej modlitwy w kościele oraz ze spotkań z licznymi grupami duszpasterskimi. Jeżeli chodzi o młodzież, Ksiądz Biskup podkreślił zaangażowanie młodych w pracy parafialnej, zauważył również dobre przygotowanie do Bierzmowania. Osobiście spodziewam się od nowo bierzmowanych aktywnego udziału w życiu religijnym ostatnie pytanie: Czego chciałby Ksiądz życzyć sobie i parafianom na zbliżające się Święta? Aby dobrze przeżyć Święta, trzeba podejść do nich religijnie. Życzę więc wszystkim Parafianom, także młodzieży, religijnego przeżycia Świąt w oparciu o modlitwę, spowiedź i Komunię świętą. Życzę budowania swojego życia osobistego i rodzinnego na prawdzie, że Chrystus zmartwychwstając przezwyciężył śmierć i wszelkie zło i może nam dzisiaj pomóc w uwolnieniu od zbędnych trosk i niepokojów oraz uczynić nasze życie spokojniejszym i szczęśliwszym. Dziękuję. Bóg zapłać!Wywiad przeprowadził Tomasz Tlałka. Pytania sformułował Witold Floriański nr 15/1996 Jakie pytanie najchętniej zadałbyś/zadałabyś siostrze zakonnej? ;D 2008-09-29 09:27:13; Jakie pytania mogłabym zadać chłopakowi na GG? Pomocy! 2010-07-13 22:16:13; Podsunęliści by mi jakieś pytania które mogę zadać siostrze zakonnej? 2011-02-28 20:35:59; Jakie mogłabym zadać pytania do wywiadu z nauczycielem? 2010-09-15 18:02:42
Dać komuś drugą szansę jest dla nas nie lada wyzwaniem. Dać kolejną szansę, gdy druga została zaprzepaszczona, wydaje się nam czasami całkowicie niemożliwe do spełnienia. Przecież druga szansa to i tak już było z naszej strony wielkie miłosierdzie! Jakże można oczekiwać więcej?! „Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym figowcu, a nie znajduję. Wytnij go, po co jeszcze ziemię wyjaławia?” (Łk 13,7). Sytuacja diametralnie się zmienia, kiedy to my potrzebujemy wciąż kolejnej i kolejnej szansy, by spróbować raz jeszcze coś w sobie zmienić. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Oczekujemy wówczas od innych wyrozumiałości i cierpliwości. I z wielu osób, które mamy w swoim życiu, to Bóg jest właśnie tą, która z pewnością nam tego nie poskąpi: „Miłosierny jest Pan i łaskawy, nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy” (Ps 103,8). Niekiedy zdarza się też tak, że to sam Bóg jest osobą, której to my musimy dać kolejną szansę. Chodzi o momenty, w których nie doświadczaliśmy Jego obecności i Jego działania – przynajmniej takie było nasze odczucie. Dać Bogu kolejną szansę oznacza otworzyć swoje serce na Jego słowo, w którym objawia nam swoje imię: „Jestem, który jestem. (…) To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia” (Wj 3, Imię to oznacza nie tylko bierną obecność (przyglądanie się temu, co się dzieje), ale przede wszystkim aktywną obecność Boga w historii świata jako Tego, który towarzyszy człowiekowi na jego drogach: „Pili zaś z towarzyszącej im duchowej skały, a skałą był Chrystus” (1 Kor 10,4). Wielki Post to czas dogłębnego rachunku sumienia z mojego stosunku do Boga i do drugiego człowieka. Jednym z ważniejszych pytań, jakie mam sobie zadać, jest pytanie o to, czy potrafię „wybaczyć” Bogu Jego nieobecność. Takie duchowe przeżycie pojawia się przede wszystkim w momencie zetknięcia ze złem lub z czyimś niezawinionym cierpieniem, bądź też doświadczenia tego na własnej skórze. Bardzo „przydatna” jest wtedy pamięć, ponieważ pozwala przywołać wydarzenia z historii naszego życia, w których obecność Boga była dla nas „namacalna”. To może rzeczywiście dać człowiekowi niesamowite światło pośród przytłaczających go ciemności: „Błogosław, duszo moja, Pana i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach” (Ps 103,2). Jest w człowieku tendencja do szukania prostych i szybkich (dostępnych od zaraz) odpowiedzi na pewne kwestie oraz zadowolenia się nimi bez dalszego dociekania i pogłębiania tematu. Nie chodzi o to, żeby dzielić włos na czworo, ale o to, żeby rozwijać w sobie pragnienie dotarcia do prawdy. Człowiek sięga po proste odpowiedzi szczególnie w kryzysowych momentach. Można wśród nich wymienić dotykające nas wszystkich aktualne problemy dzisiejszego świata, czyli pandemię i wojnę. Jeśli dodamy do tego utratę wiary lub wątpliwości z nią związane lub jeszcze inne osobiste sprawy, to może to nas przerosnąć i zablokować na poszukiwanie prawdy. Wtedy na scenę, ze swoimi przecudownymi teoriami (często spiskowymi), wchodzą ludzie, którzy znają rozwiązanie, dają odpowiedzi i „otwierają” innym oczy. Często podszyte to jest budzącą lęk apokaliptyczną aurą, a do tego podparte złowrogimi przepowiedniami czy rzekomymi objawieniami. Zawsze zastanawiało mnie, dlaczego ludzie są skłonni iść za takimi guru… Może robią to po to, żeby ich życie było „ciekawsze”? Okazuje się jednak, że proste i szybkie odpowiedzi zaspokajają człowieka tylko na chwilę – ostatecznie nie dają ulgi, bo nie niosą ze sobą prawdy. Zobaczyłem to dokładnie, przyglądając się ostatnio uczestnikom rekolekcji dla rodziców po stracie dziecka. To ludzie, którzy łapią się często czegoś, co pozwala im choć przez moment poczuć, że ich cierpienie ma sens. Potem to przestaje „działać” i dalej szukają ukojenia w czymś innym. Trudne sprawy, które nas dotykają, zwyczajnie potrzebują czasu, żeby zostać „przetrawione”, czyli przemyślane, przedyskutowane z Bogiem i rozeznane na modlitwie czy też skonfrontowane z doświadczeniem kogoś innego. W docieraniu do prawdy trzeba mieć dużo pokory: „Niech przeto ten, komu się zdaje, że stoi, baczy, aby nie upadł” (1 Kor 10,12). Pycha zaciemnia obraz rzeczywistości i prowadzi właśnie do prostych, lecz niezgodnych z prawdą odpowiedzi. Przed tym właśnie przestrzegał Jezus, napominając swoich słuchaczy uważających, że nagła i tragiczna śmierć jest karą za grzechy: „Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, iż to ucierpieli? (…) Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jeruzalem? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie” (Łk 12, Jezusowe stwierdzenie „tak samo zginiecie” ma uświadomić Jego słuchaczom, że takie podejście do tematu jest ślepą uliczką. Nie dość, że demaskuje pychę człowieka głoszącego tego typu tezy, to ponadto jest zwyczajnie krzywdzące. Równie dobrze inni ludzie, patrząc na ich śmierć, stwierdzą, że to za karę, bo byli grzesznikami. Natomiast śmierć, szczególnie człowieka sprawiedliwego, stawia przed innymi pytanie o sensowność, nie daje spokoju, nie pozwala żyć dalej, jak gdyby nigdy nic. W tym kontekście śmierć Jezusa jest największym pytaniem w historii świata. „Mojżesz zaś rzekł Bogu: «Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mnie do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, cóż im mam powiedzieć?». Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «Jestem, który jestem»” (Wj 3,13-14). Już samo imię, którym Bóg przedstawił się Mojżeszowi, pokazuje, że nie daje On człowiekowi prostych i gotowych odpowiedzi, ale chce zmusić do skorzystania z rozumu, którym go obdarzył. Oczekiwanie od Boga (czy szerzej: od Biblii, od wiary) „gotowców” jest po prostu duchowym lenistwem. Ludzkość od wieków mierzy się z egzystencjalnymi pytaniami, oskarżając niekiedy Boga o brak odpowiedzi. Bóg jednak nie jest odpowiedzią, lecz sam w Chrystusie stał się najtrudniejszym pytaniem. W ten sposób pokazał nam, że w wierze nie chodzi o to, żeby posiąść jakąś tajemną wiedzę wyjaśniającą funkcjonowanie świata, lecz żeby przylgnąć do Prawdy, która jest Osobą. Tylko wówczas, gdy otworzę swoje serce na Słowo objawiające mi Boga, który jest permanentną Obecnością, będę potrafił z miłosierdziem dotknąć drugiego człowieka, nie oceniając go, lecz umacniając poprzez swoje świadectwo o tym, że imię naszego Pana brzmi „Jestem, który jestem”. Owocem Wielkiego Postu ma być miłosierne i pokorne serce. Pozwólmy zatem Bogu, by w tym czasie okopał je i obłożył nawozem swojego Słowa, żeby wydało owoc prawdziwego nawrócenia (por. Łk 13,8-9).
Ostatecznie, pytania zadawane przez terapeutę podczas sesji mają na celu dogłębne zbadanie myśli, emocji i wzorców zachowań pacjenta. To pomaga terapeucie lepiej zrozumieć pacjenta i opracować plan leczenia, który jest dostosowany do jego indywidualnych potrzeb. Przykładowe pytania, jakie może zadać psychoterapeuta
Jak zostać księdzem? Czym zaj­muje się ksiądz? Jaką szkołę trzeba skończyć by zostać księdzem? Jaki powinien być ksiądz? Ile zara­bia ksiądz? Hier­ar­chia koś­ treściCzym zaj­muje się ksiądz?Jaki powinien być ksiądz?Jak zostać księdzem?Hier­ar­chia kapłanów:Ile zara­bia ksiądz?Czym zaj­muje się ksiądz?Ksiądz to w potocznym rozu­mie­niu duchowny katolicki posi­ada­jący odpowied­nie święce­nia kapłańskie. Głównymi zada­ni­ami księdza są; głosze­nie słowa bożego, odpraw­ianie mszy i udzielanie sakra­men­tów (chrzest, ślub, bierz­mowanie, spowiedź itd.) oraz prze­wodze­nie wspól­no­cie wiernych. Pro­boszcz dba także o utrzy­manie i remonty koś­cioła, przy­go­towanie obchodów świąt itd. Zada­nia duchownego zależą od jego powinien być ksiądz?Ksiądz w swoich dzi­ała­ni­ach powinien kierować się dekalo­giem i innymi dog­matami wiary. Powinien być dobry dla ludzi, bliski ich prob­lemów, komu­nikaty­wny, charyz­maty­czny, by tworzyć porusza­jące kaza­nia. Atutem są umiejęt­ności ped­a­gog­iczne – szczegól­nie gdy kapłan uczy w szkole. Pro­boszcz musi być dobrym menadżerem, aby sprawnie zarządzać zostać księdzem należy ukończyć naukę w sem­i­nar­ium duchownym. By się do niego dostać kandy­dat musi spełnić kilka wymagań:– ukończyć szkołę śred­nią oraz zdać maturę, – posi­adać metrykę chrztu i bierz­mowa­nia – mieć świadectwo ślubu koś­ciel­nego rodz­iców, – uzyskać odpowied­nią opinie katechety>Przed przyję­ciem do sem­i­nar­ium, kandy­dat na księdza musi zdać egza­min pisemny z języka pol­skiego i najczęś­ciej ustny z wiedzy katechetyczno-teologicznej. Pod­stawą wiedzy zwykle jest Kom­pendium Kat­e­chizmu Koś­cioła Katolick­iego. Niek­tóre sem­i­naria wyma­gają także roz­mowy z psy­cholo­giem. Przed złoże­niem doku­men­tów należy także odbyć roz­mowę z kandy­dat zostanie przyjęty na stu­dia, prze­chodzi tzw. okres pro­pe­deu­ty­czny , pod­czas którego sprawdzana jest aut­en­ty­czność jego powoła­nia. Nauka w sem­i­nar­ium trwa sześć lat. Po pię­ciu alumn przyj­muje święce­nia pier­wszego stop­nia, a po szóstym właś­ciwe święce­nia kapłańskie. Następ­nie odpraw­iają swoją pier­wszą mszę zależności od czasu i prze­biegu posługi ksiądz może kapłanów:diakoniwikar­iusze parafialnipro­boszc­zowiedziekaniprałaciinfułaci i mitraciprotono­tar­iusze apos­tolscy i protoprezbiterzyprzełożeni wyżsi insty­tutów życia kon­sekrowanego i sto­warzyszeń życia apos­tol­skiego na prawie papieskim (również laickich)wikar­iuszebiskupiarcy­biskupiarcy­biskupi metropolicipatri­ar­chowie i arcy­biskupi więksikar­dy­nałowie biskupi, prezbiterzy i diakoni (tytuł hon­orowy — nie dający władzy poza udzi­ałem w konklawe)Biskup Rzym­skiIle zara­bia ksiądz?Trudno jed­noz­nacznie określić wysokość zarobków księdza. Zależy ona od miejsca i i spra­wowanej funkcji. Głównym źródłem dochodu księdza są datki maszale oraz pieniądze uzyskane z pogrze­bów czy sakra­men­tów: ślubów, chrzcin. Księża zara­bi­ają takę ucząc w szkole. Całkowite zarobki księży wahają się od kilkuset zło­tych w przy­padku wikarego aż do blisko dziesię­ciu tysięcy na stanowisku dziekana w dużych diecez­jach i biskupów. Spowiedź przedślubna – jakie grzechy wymienić? W internecie można znaleźć kilka wersji rachunku sumienia. Niektóre są bardziej szczegółowe, a inne zawierają bardziej ogólne pytania. Najlepiej jest poczytać jakie podejścia do rachunku mają księża i znaleźć taki, który najbardziej będzie Wam odpowiadał. W czasie jednej z kilku wizyt, jakie składacie w kancelarii parafialnej w celu załatwienia wszystkich przedślubnych formalności, odbędziecie z przyjmującym Was księdzem, dłuższą niż zwykle, rozmowę. Jak się okazuje, przed ślubem, to właśnie taka rozmowa jest jednym z największych czynników stresogennych u przyszłej Pary Młodej. Co powoduje ten strach? Zapewne obawa przed tym, że kapłan zada Wam wiele osobistych, krępujących pytań. Zastanawiacie się, czy odpowiedź na te pytania, zadane przez księdza przed ślubem jest obowiązkowa? Z czego wynika konieczność zadawania przez księdza tych wszystkich pytań i o co właściwie kapłan będzie Was pytał. Postaramy się odpowiedzieć, na te wszystkie, nurtujące chyb każdą parę, pytania. Protokół przedślubny Podczas wspomnianej na wstępie, wizyty w kancelarii parafialnej, zostaje sporządzony tzw. „protokół przedślubny” inaczej nazywany „protokołem przedmałżeńskim”. Warto dodać, że protokół przedślubny spisuje się tylko wobec tych narzeczonych, którzy zdecydowali się na ślub kościelny lub konkordatowy. I to właśnie w ramach spisywania takiego przedślubnego protokołu, ksiądz zada Wam wiele pytań. Cały proces spisywania takiego protokołu i zadawania przez księdza pytań trwa około 45 minut, a atmosferze mu towarzyszącej daleko jest do atmosfery przesłuchania, jakiej obawiają się narzeczeni. Pamiętajcie, że bez spisania protokołu przedmalżeńskiego ślub może zostać uznany za nieważny. Pytania, które zadaje Ksiądz przed ślubem Protokół przedślubny spisywany jest na podstawie Waszych odpowiedzi, których udzielicie kapłanowi, zadającemu pytania. Wiele przyszłych Par Młodych zastanawia się nad tym, na jakie pytania natkną się u księdza przed ślubem. Część pytań zadawanych narzeczonym dotyczy kwestii formalnych: danych osobowych, adresów zamieszkania etc. Procentowo największa część pytań, jakie zadaje ksiądz przed ślubem dotyczy kwestii wiary. Tym, co również staje się przedmiotem protokołu przedślubnego, są odpowiedzi dotyczące wzajemnych relacji narzeczonych, czyli np. tego, od jak dawna się znają, czy ich rodziny również miały okazję się poznać. Nie mniej istotne pytania zadawane przez księdza przed ślubem dotyczą ewentualnych przeszkód w zawarciu małżeństwa. Przeszkody takie mogą być związane np. z bliskim pokrewieństwem narzeczonych, pozostawaniem przez nich w innym związku małżeńskim (bigamia) lub dotyczyć tzw. „niezdolności fizycznej”, która dotyczy także sfery seksualnej. Aby jak najlepiej przygotować Was, do odpowiadania na pytania zadawane przez księdza, spisywania przedślubnego protokołu, tak, aby nic Was nie zaskoczyło, przedstawiamy Wam wzór takiego dokumentu: Protokół przedmałżeński - pełen dokument I. Dane personalne 1. a. Nazwisko (panieńskie i poprzednio używane) b. Imiona c. Imię i zawód ojca d. Imię, nazwisko panieńskie matki e. Dowód osobisty (seria, nr, miejsce i data wydania) 2. a. Data i miejsce urodzenia b. Data i adres parafii chrztu c. Rok i parafia i Komunii św. d. Rok i parafia bierzmowania 3. a. Miejsce i adres stałego zamieszkania b. Miejsce, czas okres i adres tymczasowego zamieszkania c. Miejsce, adres parafii i czas okres poprzedniego zamieszkania d. Miejsce i adres zamieszkania rodziców 4. a. Stan cywilny (wolny, wdowiec, cywilnie związany, rozwiedziony) b. Wykształcenie c. Zawód 5. a. Wyznanie (obrządek) b. Czy uznaje zasady moralności chrześcijańskiej? c. Czy rozumie potrzebę modlitwy, przystępowania do sakramentów św. i uczestniczenia we Mszy św.? d. Czy zamierza przed ślubem w sposób świadomy przystąpić do sakramentu pokuty i przyjąć Komunię św.? e. Czy ukończył katechizację (podstawową, ponadpodstawową, przedmałżeńską)? 6. a. Od jak dawna narzeczeni się znają? b. Czy i od kiedy są zaręczeni? c. Czy rodziny narzeczonych się znają? d. Czy rodzice i opiekunowie wiedzą o zamiarze małżeństwa? e. Czy wyrażają zgodę? Jeżeli nie to dlaczego? II. Przeszkody małżeńskie 7. Przeszkoda niezdolności fizycznej (kan. 1084) a. Czy narzeczony nie ma wątpliwości co do stanu swojego zdrowia? b. Czy uważa, że będzie mógł mieć własne dzieci? c. Czy nie ma wątpliwości co do zdolności do współżycia małżeńskiego? 8. Przeszkoda węzła małżeńskiego (kan. 1085) a. Czy nie zawierał małżeństwa z inną osobą? b. Jeżeli tak, to w jaki sposób małżeństwo to przestało istnieć? c. Czy nie zawierał (-a) związku cywilnego z inną osobą? d. Jeżeli tak, to w jaki sposób związek ten przestał istnieć? e. Kiedy i dlaczego nastąpił rozwód? f. Czy z poprzedniego małżeństwa lub związku cywilnego wynikają zobowiązania względem współmałżonka, dzieci lub innych osób? 9. Przeszkoda występku ( a. Czy narzeczeni znali się przed śmiercią współmałżonka? b. Co było powodem śmierci? c. Czy któryś z narzeczonych nie jest współwinnym tej śmierci? 10. Przeszkoda pokrewieństwa (kan. 1091)a. Czy narzeczeni są spokrewnieni w jakim stopniu? 11. Przeszkoda powinowactwa (kan. 1092) a. Czy narzeczeni nie są powinowatymi w linii prostej? 12. Przeszkoda przyzwoitości publicznej (kan. 1093) a. Czy narzeczeni nie pozostawali z krewnymi drugiej strony w związku małżeńskim nieważnym lub w konkubinacie? 13. Przeszkoda pokrewieństwa prawnego (kan. 1094) a. Czy między narzeczonymi nie zachodzi stosunek rodzicielstwa lub rodzeństwa na skutek adopcji prawnej? 14. Przeszkoda święceń (kan. 1087) narzeczony nie przyjął święceń diakonatu lub kapłaństwa? 15. Przeszkoda wieczystego i publicznego ślubu czystości (kan. 1088) a. Czy narzeczeni nie składali wieczystego i publicznego ślubu czystości w instytucie zakonnym? * Dotyczy tylko katolików obrządku wschodniego 16. Przeszkoda pokrewieństwa duchowego (kan. 811 KKKW) narzeczeni nie pozostają względem siebie w jakiejś relacji w związku z sakramentem chrztu? III. Wady oświadczenia woli zawarcia małżeństwa 17. Jedność (wyłączność), nierozerwalność, sakramentalność małżeństwa, dobro potomstwa (kan. 1055, 1-2; 1056) a. Czy chce zawrzeć małżeństwo zgodnie z nauką Kościoła jako jedno i nierozerwalne do śmierci? b. Czy wewnętrznie zgadza się z nauką Kościoła co do nierozerwalności i wierności? Jeżeli nie, dlaczego? c. Czy dopuszcza rozejście się czy separację w wypadku trudności w małżeństwie? d. Czy chce przyjąć potomstwo w małżeństwie i po katolicku je wychować? przyjmuje zasady etyki katolickiej w planowaniu rodziny? 18. Niezdolność do przyjęcia obowiązków małżeńskich (kan. 1095) a. Czy w rodzinie nie było wypadków choroby psychicznej? b. Czy narzeczeni są przekonani o własnym zdrowiu psychicznym? (kan. 1095, n. 1) c. Czy mają zdolność do rozeznania oceniającego co do istotnych praw i obowiązków małżeńskich? (kan. 1095, n. 2) d. Czy nie cierpią na przewlekłe lub dziedziczne choroby, o których wzajemnie nie wiedzą? (kan. 1095, n. 3) e. Czy nie nadużywają alkoholu lub innych środków odurzających? Czy nie są od nich uzależnieni? Czy druga strona o tym wie? 19. Warunek (kan. 1102) a. Czy są stawiane jakieś wymagania, od których uzależnia się zawarcie lub trwanie małżeństwa? b. Czy wymagania te nie mają formy warunku? Czy warunek ten dotyczy przeszłości, teraźniejszości czy przyszłości? c. Jakie jest stanowisko drugiej strony w tej sprawie? 20. Przymus (kan. 1103) a. Czy narzeczeni sami dobrowolnie podjęli decyzję zawarcia małżeństwa? b. Komu zależy na zawarciu tego związku? c .Czy nie ma nacisku ze strony rodziny lub otoczenia, np. względy materialne, społeczne, obawa zniesławienia? d. Czy nie ma innych okoliczności przymusu, np. bojaźń z szacunku dla rodziców? 21. Umyślne wprowadzenie w błąd (kan. 1098) a. Czy narzeczeni nie tają przed sobą okoliczności mogących zakłócić wspólnotę życia małżeńskiego, np. niepłodności, nałogów, zobowiązań finansowych? IV. Małżeństwa mieszane z braćmi odłączonymi, niechrześcijanami, z niewierzącymi i niepraktykującymi - kan. 1086; 1124-1129. 22. Pytania dla strony katolickiej: a. Czy zdaje sobie sprawę, że zgodne pożycie w małżeństwie jest zagrożone z powodu różnic w sprawach najbardziej wewnętrznych, czego z racji zaangażowania uczuciowego się nie dostrzega? b. Jak postąpi w wypadkach konfliktowych, gdy żadna ze stron nie będzie chciała ustąpić, np. w sprawach moralnych i religijnego wychowania dzieci? c. Czy zgodzi się na postępowanie wbrew prawu Bożemu, czyli na życie grzeszne dla zachowania wspólnoty w małżeństwie? 23. Pytania dla strony niekatolickiej: a. Czy zdaje sobie sprawę z konsekwencji różnicy poglądów, różnej oceny moralnej w wielu sprawach? b. Czy zdaje sobie sprawę z naturalnego obowiązku tolerancji względem przekonań i zobowiązań strony katolickiej? c. Czy zna obowiązki sumienia współmałżonka? d. Czy uznaje jedność i nierozerwalność małżeństwa oraz jego cele: wspólne dobro małżonków oraz zrodzenie i wychowanie potomstwa? 24. w przypadku małżeństw mieszanych obrządkowo: a. jeśli narzeczony jest obrządku wschodniego: Czy narzeczona chce przejść na obrządek narzeczonego? b. jeśli narzeczona jest obrządku wschodniego: Czy któraś ze stron chce przejść na obrządek drugiej strony? Uwaga: a. w przypadku małżeństwa z niekatolikiem lub osobą nieochrzczoną (z wyjątkiem odstępców od Kościoła katolickiego) należy wypełnić formularz nr 4 (w trzech egzemplarzach) oraz nr 12 lub 12A i 27A; b. w przypadku odstępców od Kościoła katolickiego oraz osób niepraktykujących należy wypełnić formularz nr 5 (w trzech egzemplarzach). V. Duszpasterska rozmowa z narzeczonymi 25. a. Rozmowę ustalono na dzień ................. b. Rozmowę przeprowadził ksiądz (diakon) ............. VI. Dokumenty 26. a. Metryka chrztu św. b. Świadectwo ukończenia katechezy przedmałżeńskiej c. Prośba o wygłoszenie zapowiedzi d. Odpis aktu małżeństwa z USC. Nr dokumentu ................ e. Zaświadczenie konkordatowe. Nr dokumentu z USC ............... Jeżeli przeraża Was ilość pytań, to niech pocieszy Was fakt, że prawdopodobnie Pary Młode, które rozpoczęcie przedślubnych przygotowań planują w 2013 roku, będą musiały udzielić jeszcze więcej odpowiedzi. Kościół katolicki zamierza wydłużyć listę pytań, zadawanych przez księdza narzeczonym, o kolejne pozycje. A wśród nich mogą pojawić się intymne pytania dotyczące tego, czy para ze sobą współżyje, jeśli tak, to czy ma problemy w tej sferze, etc. Wszystko po to, aby zmniejszyć, rosnącą ostatnio, liczbę unieważnianych ślubów kościelnych. Średnia ocena: 4,03 / 5 (375 głosów) Oceń artykuł: Zobacz również: Spowiedź przedślubna Stres przed ślubem Ślub i wesele zimą Śluby homoseksualne Polecamy: Komentarze mar1312 2015-03-14 20:41Według tego protokołu cudownego, mój ślub kościelny nie powinien mieć miejsca. A jednak udzielił pewien kapłan, nie pytając o takie bzdury, wymyślone prze kapłanów którzy nie maja zielonego pojęcia o życiu w rodzinie. A moi drodzy kapłanowie, to nie jest od Boga Najwyższego! a od was, bzdury o sytuacji w rodzinie czy ktoś nie jest chory psychicznie. Żenada!!!!!!!!!!!!!!Łukasz 2015-04-04 13:34A mój ksiądz żądał zaświadczenia lekarskiego, potwierdzającego zdolność do współżycia i odmówił udzielenia sakramentu bo lekarz stwierdził impotencjęŁukasz 2015-04-04 13:34A mój ksiądz żądał zaświadczenia lekarskiego, potwierdzającego zdolność do współżycia i odmówił udzielenia sakramentu bo lekarz stwierdził impotencjęmarek 2015-07-06 07:31WLasnie przeczxytałem ten ochydny protokół i muszę powiedzieć że jestwm księżulkowie mam 60 lat i ślubu nie biorę bo jestem żonaty ale kiedyś w latach 80 byłem przesłuchiwany i inwigilowany przez SB i stwierdzam,że tak jak oni wchodzicie z butami w prywatne życie ludzi zadając PYTANIE KTÓRE WAS NIE POWINNY W OGÓLE OBCHODZIĆ .Niczym się od nich nie różnicie tylko firma inaczej się nazywa ,Jeżeli wam tak bardzoi zależy na moralności młodych ludzi to trzeba zacząć od siebie .Wypytywanie o choroby psychiczne itp jest zwykłą ohydną inwigilacją stosowaną przez SB w latach 70 i 80 młodzi ludzie niech się dowiedzą że oni zadawali też takie pytania po to żeby móc potem taką osobę szantażować lub skompromitować więc pytam do czego wam mają służyć te pytaniarycho 2015-12-30 19:36myślę marku, że się mylisz ; to nie jest inwigilacja tylko uczciwe spojrzenie na siebie, wywozimy się też z jakichś rodzin z wieloma obciążeniami, chorobami również i to jest ważne. Sądzę, że gdyby nas tak dokładnie przepytali do mojego małżeństwa mogłoby nie dojść a tak już kilkanaście lat temu się rozpadłoellus 2016-01-21 14:14Moja teściowa postawiła mi warunek najpierw dziecko potem ślub. Co w takiej sytuacji zrobić? Jestem kobietą na skraju wyczerpania 2016-01-27 09:41Żaden ksiądz nie ma prawa wypytywać, wgłębiać się w choroby narzeczonych, inaczej łamie ustawę. Dostęp do informacji medycznych mają tylko sam pacjent, osoba upow. przez pacjenta oraz osoba wykonującą zawód 2016-02-22 17:09Jeśli uwazacie, że ksiądz nie ma prawa pytać o takie rzeczy to po co chcecie zawierać sakramentalny związek małżeński? Takie wypowiedzi świadczą o niedojrzałości do małżeństwa. Sakrament małżeństwa to nie papierek z USC. Jesli ktoś jest, np. alkoholikiem, nie jest zdolny do przyjecia obowiązków małżeńskiej, istnieje wtedy praktycznie stu procentowe prawdopodobieństwo, że takie małżeństwo się rozpadnie. Tak samo sprawy dot. wiary. Idziecie prosic o SAKRAMENT a oburzaja Was pytania o wiarę? Dla mnie to obłuda i robienie kpin z Boga. Te pytania są dla Waszego dobra, zeby pozniej nie było cierpienia i biegania po sądach w celu rozwodu. Zgodnie z nauczaniem Jezusa w Kosciele rozwodow nie ma (nie jest to wymysł księży, ale samego Boga), małżeństwo jest dozgonne, wiec te pytania w tym kontekscie są bardzo ważne. One nie są ksiedzu potrzebne lecz Wam. Albo jesteśmy dojrzali, albo sie oburzamy. Jeśli ktoś ma coś do ukrycia przed przyszlym wspolmalzonkiem to się będzie oburzał...Mikael 2016-04-09 15:40No to teraz mądrale napiszcie jaki sa cele i zadania Małżeństwa Sakramentalnego w Kościele Rzymsko Katolickim ? Jak odpowiecie na te pytania ,polecam katechizm kościóła katolickiego w spisie treści Sakrament Małżeństwa, to wtedy okaże się że wasze komentarze biorą się z porażającego braku wiedzy. :) Trzymajcie się dzieciaki 2016-04-09 15:41No to teraz mądrale napiszcie jaki sa cele i zadania Małżeństwa Sakramentalnego w Kościele Rzymsko Katolickim ? Jak odpowiecie na te pytania ,polecam katechizm kościóła katolickiego w spisie treści Sakrament Małżeństwa, to wtedy okaże się że wasze komentarze biorą się z porażającego braku wiedzy. :) Trzymajcie się dzieciaki 2016-05-08 19:03W dzisiejszych czasach dla wielu ludzi celem zawarcia związku małżeńskiego jest dopełnienie tradycji i wielu ludziom wisi to co jest w katechizmie. Jedyną słuszną księgą całej tej maskarady jest biblia a do niej należy dojrzeć niestety mafia katolicka uczy tylko prostolinijnej interpretacji tejże księgi. Ma to na celu zapewnić stały dochód darmozjadów których autorytet upadł dekady temu... została tylko psychomanipulacja. Życzę kościołowi rychłego upadku. Z Bogiem (tym który nie potrzebuje ziemskiej waluty:-) )MaxDave 2016-06-13 07:45Jak najbardziej zgadzam sie z tym protokołem. Chociaż wiekszosc tych pytan powinni sobie zadac narzeczeni,pary lub partnerzy. Ale falsz i obłuda goruja. No ale coz jeśli spora część osób w popijaniu sobie codziennie nie widzi o problemu,a ukrywanie problemów seksualnych jest normą bo nie wypada o Tym mówić, a potem zdrady kłopoty. W polsce nie mowi sie i rzadko leczy problemy z psychika często będące następstwem sytuacji w domach. Wypowiedzi skrajnie negatywne sa tutaj nieadekwatne do 2016-06-17 00:37MaxDave!!! popijam dwie lampki wina dziennie i to baranie nie jest choroba!!!, po drugie ksiądz nie jest lekarzem więc po chuj interesuje go moje zdrowie pod tym kątem???? stres, nerwica, depresja to choroby ale jeszcze raz się pytam co to ma do rzeczy? Twoja wypowiedź to nic innego jak wchodzenie w dupe czarnym i tyle!!!Daniel 2016-06-17 00:38MaxDave!!! popijam dwie lampki wina dziennie i to baranie nie jest choroba!!!, po drugie ksiądz nie jest lekarzem więc po ch**uj interesuje go moje zdrowie pod tym kątem???? stres, nerwica, depresja to choroby ale jeszcze raz się pytam co to ma do rzeczy? Twoja wypowiedź to nic innego jak wchodzenie w dupe czarnym i tyle!!!Roman 2019-05-14 20:19Pytania, jak pytania. Nie widzę w nich niczego co nie miałoby sensu. Najbardziej dziwią mnie napastliwe wypowiedzi różnych komentatorów. Choćby Daniela powyżej. Wynika z nich tylko brak wiedzy i rozsądku krytykujących. Takie sprawy jak choroby psychiczne w rodzinie, impotencja czy alkoholizm mogą być argumentem do unieważnienia ślubu. Co w tym dziwnego, że Kościół chce aby narzeczeni byli świadomi tych problemów? To nie obchodzi księdza tylko trzeba wpisać do protokołu czy narzeczeni o tym wierząca 2019-07-19 10:32Kamil 2016-02-22 17:09: niech sobie pytają odnośnie wiary ale po co wypytują o zawód czy o rodzinę? co to ma do wiary?osoba wierząca 2019-07-19 10:34Kamil 2016-02-22 17:09: niech sobie pytają odnośnie wiary ale po co wypytują o zawód czy o rodzinę? co to ma do wiary?Zszokowana 2020-09-14 12:43Każdy ma prawo do swojej decyzji i nie mnie tych ludzi oceniać. Ale nigdy tego nie pojmę, jak można z własnej woli pisać się na taki cyrk i w jakim celu. Po za tym, co ma bezpłodnosc do ślubu? To jakiś obowiązek posiadać dzieci? Masakra.. I ten seks po ślubie.. Jak branie kota w worku. Potem okaże się że w łóżku się nie dogadują bo mają zupełnie inne oczekiwania, fantazje i temperament, niby w świetle wiary rozwodu nie wolno... Dodaj swój komentarz
Jakie pytania można zadać księdzu? 2011-07-12 18:54:02; Jakie pytanie zadać księdzu na lekcji religi?! 2010-10-28 20:16:03; Czy w wywiadzie z nauczycielem religii można zadać takie pytania? 2010-11-24 16:34:24; Jakie pytanie można zadać księdzu na religii? 2012-04-27 19:12:11; Jakie zadać pytanie księdzu? 2011-03-04 19:56:16
Zanim para młoda stanie na ślubnym kobiercu i powie sobie sakramentalne „TAK” musi przygotować się na kilka formalności z tym związanych. Jedną z nich jest protokół przedślubny. Jego wypełnienie to obowiązek narzeczonych, jeśli chcą wziąć ślub kościelny lub ślub konkordatowy 💒. Jakie pytania znajdują się w protokole przedślubnym i kiedy należy udać się do księdza, aby dopełnić formalności?Protokół przedślubny – co to jest?Protokół przedślubny zwany również przedmałżeńskim lub najbardziej oficjalnie protokołem z rozmów kanoniczno-duszpasterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa to formularz wypełniany przez narzeczonych w obecności kapłana. Pytania zadawane przez duchownego dotyczą zarówno spraw ogólnych takich jak miejsce urodzenia czy zamieszkania, jak i bardziej szczegółowych (intymnych).Spisanie protokołu przedślubnego jest obowiązkiem par, planujących ślub kościelny. Narzeczeni nie mogą odmówić udzielenia odpowiedzi na którekolwiek z pytań, zawartych w protokole, ponieważ w przyszłości może stanowić to podstawę do unieważnienia StockJak wygląda protokół przedślubny?Protokół przedślubny to kilkustronnicowy formularz z pytaniami, na które musi odpowiedzieć każda para pragnąca zawrzeć ślub konkordatowy lub kościelny (w przypadku par, które zawarły wcześniej ślub cywilny). Protokół składa się z kilku części, zawierających pytania dotyczące:danych osobowych przyszłych małżonkówprzeszkód małżeńskichwad oświadczenia woli zawarcia małżeństwamałżeństw mieszanych z braćmi odłączonymi, z niechrześcijanami, z niewierzącymi i niepraktykującymioraz z rozmowy duszpasterskiej z pytania zawiera protokół przedślubny?Wiele par młodych ze strachem myśli o spotkaniu dotyczącym spisania protokołu przedmałżeńskiego. Często wynikać może to ze zwyczajnej niewiedzy, o co tak naprawdę duchowny może zapytać narzeczonych. Poniżej prezentujemy, na jakie pytania powinniście się przygotować planując ślub kościelny 💒.Przysięga narzeczonychTo pierwszy krok w protokole. Po krótkiej modlitwie 🙏, narzeczeni muszą podpisać następującą przysięgę: Wzywając Pana Boga na świadka, przysięgam, że na zadane mi pytania w sprawie małżeństwa, które zamierzam zawrzeć, powiem prawdę. Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący. AmenAdobe StockDane personalneKolejnym etapem jest podanie szczegółowych danych osobowych obydwu z narzeczonych. O co spyta wówczas duchowny? Dane, które będą musieć podać przyszli małżonkowie to i nazwiskaobywatelstwodokument tożsamościimiona i nazwiska rodzicówdata i miejsce urodzeniadata i miejsce chrzturok i parafia Komunii świętejdata i parafia bierzmowaniaparafia, w której narzeczony/a aktualnie spełnia praktyki religijnemiejsce zamieszkaniastan cywilnywykształceniewyznanieAdobe StockOprócz tego w części tej pojawia się również kilka innych pytań do narzeczonych 👰‍♀️🤵‍♂️. Jakich? Poniżej zamieszczamy pytania, na jakie musicie być przygotowani w pierwszej części uważa się za osobę wierzącą? Czy spełnia praktyki religijne? Jak często?Czy zamierza przed ślubem przystąpić do sakramentu pokuty i przyjąć Komunię św.?Czy ukończył katechizację?Czy uznaje zasady moralności chrześcijańskiej?Od jak dawna narzeczeni się znają?Kiedy podjęli decyzję o zawarciu małżeństwa?Czy rodziny narzeczonych się znają?Czy rodzice (opiekunowie) wiedzą o zamiarze małżeństwa?Czy wyrażają zgodę? Jeżeli nie, dlaczego? (to pytanie dotyczy małoletnich)Adobe Stock💡 Zobacz także: Bukiet ślubny dla panny młodej? Zobacz, co będzie modne w nadchodzącym sezonie małżeńskieTrzeci etap to pytania dotyczące przeszkód małżeńskich. Czym one jednak tak naprawdę są? Przez przeszkody małżeńskie w Kościele katolickim rozumie się określone cechy osobiste, ale także okoliczności rzeczowe, które uniemożliwiają osobom je posiadającym na ważne zawarcie małżeństwa na przykład jeśli między narzeczonymi zachodzi stosunek rodzicielstwa lub rodzeństwa na skutek adopcji prawnej (przeszkoda pokrewieństwa prawnego) lub zachodzi przeszkoda wieczystego i publicznego StockPrzeszkoda niezdolności fizycznej (kan. 1084)Czy uważa, że jest zdolny(a) do pożycia (współżycia) małżeńskiego i do tego, by mieć własne dzieci?Przeszkoda węzła małżeńskiego (kan. 1085)Czy zawierał(a) ślub cywilny lub religijny, ewentualnie żył w konkubinacie z inną osobą?Jeśli nupturienci już zawarli ze sobą związek cywilny – dlaczego nie zawarli wówczas małżeństwa kanonicznego?Przeszkody wynikające z relacji międzyosobowych ( narzeczeni są ze sobą spokrewnieni lub spowinowaceni? Jeśli tak, to w jakim stopniu?Czy nie zachodzi przeszkoda przyzwoitości publicznej? Czy narzeczeni nie pozostawali z krewnymi drugiej strony w nieważnym małżeństwie lub w konkubinacie?Czy między narzeczonymi nie pozostają ze sobą w relacji rodzicielstwa lub rodzeństwa na skutek adopcji prawnej?Czy nie ma przeszkody pokrewieństwa duchowego? Czy narzeczeni nie pozostają względem siebie w jakiejś relacji w związku z sakr. chrztu św.? (dotyczy katolików obrządku wschodniego)Przeszkody wynikające z zobowiązań natury religijnej (kan. 1087-1088)Czy narzeczony nie przyjął święceń?Czy narzeczeni nie składali wieczystego publicznego ślubu czystości w instytucie zakonnym?Adobe Stock💡Zobacz także: Dekoracje ślubne sali weselnej, kościoła, samochodu. Sprawdź nasz katalog i wybierz produkty idealnie dopasowane do stylu Twojego wesela!Wady oświadczenia woli zawarcia małżeństwaNastępnym etapem, przed którym stają pary młode przy spisywaniu protokołu przedślubnego jest udzielenie odpowiedzi na pytania dotyczące woli zawarcia małżeństwa, religijnego wychowania dzieci nawet w konsekwencji różnicy poglądów, a także ewentualnych chorób psychicznych. Pytania te mają na celu potwierdzić jedność (wyłączność), nierozerwalność, sakramentalność małżeństwa 👰‍♀️🤵‍♂️, dobro przymioty i cele małżeństwa (kan. 1055, 1056, 1099, 1101)W pierwszej części tego etapu ksiądz zapyta pary młode o to dlaczego pragną wziąć ślub w kościele, a także o sprawy związane z nauką kościoła dotyczącą małżeństwa i chce zawrzeć małżeństwo w Kościele?Czy wie i akceptuje to, że małżeństwo między ochrzczonymi jest sakramentem?Czy chce zawrzeć małżeństwo zgodnie z nauką Kościoła jako wymagające dozgonnej wierności i nierozerwalne do śmierci?Czy zgadza się z nauką Kościoła na temat małżeństwa? Jeżeli nie, dlaczego?Czy dopuszcza rozejście się w wypadku trudności w małżeństwie? Jeśli tak, to czy dopuszcza jedynie separację bez możliwości zawarcia nowego małżeństwa, czy też dopuszcza rozwód i możliwość zawarcia nowego związku?Czy chce przyjąć w małżeństwie potomstwo i po katolicku je wychować?Czy zna i akceptuje nauczanie Kościoła o ochronie życia ludzkiego i odpowiedzialnym rodzicielstwie?Zdolność psychiczna do małżeństwa (kan. 1095)Duchowny zapyta między innymi o to, czy w rodzinie nie było wypadków choroby psychicznej, co z kolei mogłoby wpłynąć na niezdolności do przyjęcia obowiązków małżeńskich. Jakich jeszcze pytań w tym temacie mogą spodziewać się narzeczeni?Czy w rodzinie były przypadki choroby psychicznej?Czy któreś z narzeczonych leczy się lub leczyło psychiatrycznie? Czy nie przechodzi lub przechodziło terapii psychologicznej?Czy u drugiej strony dostrzega jakieś zachowania i cechy, które niepokoją i rodzą obawy o powodzenie małżeństwa?Czy ktoś spośród osób bliskich poważnie odradzał zawarcie tego małżeństwa? Kto i z jakiego powodu?Czy nie nadużywają alkoholu, używają narkotyków lub innych środków odurzających? Czy nie mają innych nałogów (np. hazard)?Warunek (kan. 1102)Czy są stawiane jakieś wymagania, od których uzależnia się zawarcie lub trwanie małżeństwa?Jakie jest stanowisko drugiej strony w tej sprawie?Przymus (kan. 1103)Czy narzeczeni sami dobrowolnie podjęli decyzję zawarcia małżeństwa?Czy komuś, poza nimi, szczególnie zależy na zawarciu tego związku?Czy nie ma nacisku ze strony rodziny lub otoczenia? (np. ze względów materialnych, społecznych, obawy zniesławienia, np. z powodu ciąży)?Umyślne wprowadzenie w błąd (kan. 1098)Czy narzeczeni nie tają przed sobą okoliczności mogących zakłócić wspólnotę życia małżeńskiego, np. posiadania potomstwa, niepłodności, nałogów, obciążeń lub zobowiązań moralnych, prawnych i finansowych?Adobe StockW przypadku małżeństw mieszanych obrządkowo (kan. 112 § 1, n. 2, kan. 33 KKKW)jeśli narzeczony jest obrządku wschodniego: Czy narzeczona chce przejść na obrządek narzeczonego?jeśli narzeczona jest obrządku wschodniego: Czy któreś z narzeczonych chce przejść na obrządek drugiej strony?W sytuacji dotyczącej małżeństw z niechrześcijanami, ochrzczonymi niekatolikami, niewierzącymi czy uporczywie niepraktykującymi pojawiają się dodatkowe pytania, których z racji zaangażowania uczuciowego narzeczeni mogą nie dla strony katolickiejCzy zdaje sobie sprawę z tego, że zgodne pożycie w małżeństwie jest zagrożone z powodu różnic w istotnych sprawach?Jak postąpi w wypadkach konfliktowych, gdy żadna ze stron nie będzie chciała ustąpić, np. w sprawach moralnych i religijnego wychowania dzieci?Czy zgodzi się na postępowanie wbrew prawu Bożemu, czyli na życie grzeszne dla zachowania wspólnoty w małżeństwie?Pytania dla strony niekatolickiej (niewierzącej lub niepraktykującej)Czy zdaje sobie sprawę z konsekwencji różnicy poglądów, różnej oceny moralnej w wielu sprawach?Czy zdaje sobie sprawę z naturalnego obowiązku szacunku względem przekonań i zobowiązań strony katolickiej?Czy zna obowiązki sumienia współmałżonka?Pytanie dla obu stronCzy akceptuje nierozerwalność i monogamiczność małżeństwa oraz jego cele: dobro małżonków oraz zrodzenie i wychowanie potomstwa?Adobe Stock💡Zobacz także: Ślubne aforyzmy o miłości idealne na zaproszenia ślubne. Sprawdź i wybierz swój wyjątkowy cytat!Ile ważny jest protokół przedślubny?Data ważności protokołu przedmałżeńskiego to 1 rok 📅. Dlatego, jeśli z przyczyn od Was niezależnych musielibyście przełożyć ślub to jeśli nowo wyznaczony termin będzie mieścił się w czasie ważności protokołu, nie ma konieczności jego ponownego jednak pamiętać, że nieco inaczej sytuacja wygląda w przypadku innych dokumentów niezbędnych do zawarcia małżeństwa, ale o tym wspomnimy nieco później 👇.Protokół przedślubny kiedy spisać?Do kancelarii parafialnej, działającej przy kościele 💒, w którym planujecie wziąć ślub, najlepiej udać się z odpowiednim wyprzedzeniem, ale również po wcześniejszym umówieniu się. Zazwyczaj przyszli małżonkowie decydują się na spisanie protokołu przedślubnego na 2-3 miesiące przed takie spotkanie konieczne jest zabranie ze sobą odpowiednich dokumentów 📝, jeśli oczywiście do tego czasu nie dostarczyliście ich do StockProtokół przedślubny – dokumentyAby mogło dość do spisania protokołu przedślubnego para młoda powinna zebrać odpowiednie dokumenty, na podstawie których będzie to możliwe. Co zatem będzie potrzebne?świadectwo chrztuwydane dnia potwierdzenie ukończenia katechezy przedślubnej i odbycia obowiązkowych spotkań w Poradni Życia Rodzinnegopotwierdzenie wygłoszenia zapowiedzi przedślubnychnumer i data dokumentu USC (odpis aktu małżeństwa lub zaświadczenie konkordatowe)inne (np. dyspensa lub zezwolenie ordynariusza miejsca)dowody osobisteświadectwo ukończenia katechizacji👉 Pamiętaj! Metryka chrztu, a także dokumenty wydawane przez Urząd Stanu Cywilnego są ważne 6 miesięcy od daty wydania i muszą być aktualne w dniu zawarcia StockKto spisuje protokół przedślubny?Spisanie protokołu przedmałżeńskiego jest obowiązkiem proboszcza parafii. Jeśli oczywiście nie może on w wybranym terminie spotkać się z Wami w celu dopełnienia formalności powinien wyznaczyć swojego zastępcę. Zazwyczaj jest nim wikariusz konkretnej parafii, który w imieniu proboszcza przeprowadzi z Wami tzw. badanie spisuje się protokół przedślubny?Wiecie już, jakie dokumenty będą Wam niezbędne do spisania protokołu przedmałżeńskiego oraz do kogo macie się zgłosić w tej sprawie. Kolejną kwestią jest to, gdzie odbywa się badanie kanoniczne. Najczęściej spotkanie dotyczące sporządzenia protokołu przedślubnego odbywa się w kancelarii parafialnej w godzinach jej otwarcia lub o dowolnej porze, jeśli tak ustaliliście z przedślubny – ile kosztuje? W zasadzie protokół przedmałżeński nic nie kosztuje. Większość parafii nie prowadzi bowiem dokładnego cennika. Zdarza się jednak, że pary młode decydują się na złożenie ofiary za spisanie dokumentu. Jest to zazwyczaj „co łaska” i każda z par określa kwotę według własnego uznania i możliwości StockIle trwa spisanie protokołu przedślubnego?Spisanie protokołu przedślubnego trwa zazwyczaj około 40-60 minut. Wszystko zależy od tego, czy pytania będą zadawane przyszłym małżonkom osobno czy też będą odpowiadać na nie w tym samym czasie. W pierwszym przypadku po przeprowadzeniu rozmów, już w obecności obydwu stron duchowny potwierdza, czy odpowiedzi narzeczonych pokrywają się ze sobą i prosi o podpis na uzupełnionym przedślubny – jak odpowiadać?Na wszystkie pytania zadawane przez duchownego należy odpowiadać prawdziwie i zgodnie z własnym sumieniem. Wedle dekretu wydanego przez KEP po wstępnej i swobodnej rozmowie z przyszłymi małżonkami duchowny powinien zadać każdemu z nich pytania osobno. Ma to na celu udzielanie szczerych odpowiedzi, nawet w najbardziej delikatnych i intymnych StockPodsumowanie tego artykułuKiedy spisać protokół przedślubny?Nie ma wyraźnie określonej daty, kiedy należy spisać protokół przedślubny 📝. Najczęściej jednak przyszli małżonkowie planują rozmowę z duchownym na około 2-3 miesiące przed planowanym terminem ślubu. Warto pamiętać również, aby z odpowiednim wyprzedzeniem, czy to osobiście czy telefonicznie, ustalić termin spotkania z trwa spisanie protokołu przedślubnego?Wszystko zależy tak naprawdę od miejsca i księdza, który będzie spisywać protokół przedślubny. Zazwyczaj jest to około 40 minut do godziny ⏰, ale nie jest to regułą. Jeśli proboszcz lub wikary będzie chciał przeprowadzić z Wami dłuższą rozmowę lub konieczne będzie dopytanie o dodatkowe kwestie np. w przypadku małżeństw mieszanych wówczas spotkanie może trwać znacznie pytania zawiera protokół przedślubny?Protokół przedmałżeński zawiera zarówno pytania personalne (dane osobowe, miejsce zamieszkania, data i miejsce chrztu itp.), a także pytania dotyczące przeszkód małżeńskich, wad oświadczenia woli oraz małżeństw spisuje protokół przedślubny?Obowiązek spisania protokołu przedślubnego należy do proboszcza parafii. Jeśli jednak z jakiś przyczyn nie może on przeprowadzić z narzeczonymi badania kanonicznego, w jego imieniu może zrobić to na przykład wikariusz parafii 💒. 30,8 proc. uczestników sondażu IBRiS dla Radia Zet nie potrafi wskazać żadnego pytania, które PiS chce zadać w referendum. Aktualizacja: 29.10.2023 17:06 Publikacja: 22.08.2023 07:24 Foto
Komunikacja współczesnej młodzieży między sobą jest bardzorzadko znajduje uznanie wśród osób starszego pokolenia. Jednak nic z tym nie jest niemożliwe, dziś nastolatki interesują się prawie wszystkim, co dzieje się w życiu ich towarzyszy i innych połówek. Dlatego nie ma nic dziwnego w tym, że dziewczyny chcą wiedzieć, jakie trywialne pytania można zadać facetowi, aby go nie uraził, ale jednocześnie i śmiać 1. WidokiJeśli dziewczyny są zainteresowane, mogązapytać przedstawicieli płci przeciwnej, jak otwarcie są oni postrzegani przez mężczyzn w różnych miejscach. W końcu jasne jest, że dziewczyna wygląda zupełnie inaczej za biurkiem szkolnym i na siłowni lub na rzece. Tutaj możesz zadać wiele powiązanych pytań, na przykład o to, co faceci najpierw gapią się (to są nogi, ksiądz lub klatka piersiowa), dlaczego te części ciała przyciągają ich. Dobrze jest zapytać, jak młody człowiek odnosi się do faktu, że dziewczyny noszą krótkie spódnice lub szczere wycięcia. Dobrze jest zapytać, jaki strój lub makijaż sprawia, że ​​dziewczyna jest wulgarna, co dokładnie mężczyźni lubią w wyglądzie każdej kobiety. I na pierwszy rzut oka te pytania nie są wulgarne, odpowiedzi na nie zdecydowanie przekroczą pewien 2. ToaletaZrozumienie, jakie trywialne pytania można zadaćdlaczego nie zapytać, czy szpieguje sąsiada na pisuarze. Odpowiedzi mogą być różnorodne, a dla nich, przy okazji, możesz nauczyć się wielu interesujących rzeczy. Więc jeśli facet mówi, że tylko jego potrzeby są dla niego ważne w tej chwili, to jest skromnym człowiekiem i nie dba o swoją godność. Jeśli człowiek mówi, że czasami patrzy na domowników sąsiada, może wątpić w swoje "powody", próbując znaleźć ludzi, którzy mają go o wiele mniej. Ten facet może uspokoić, a nawet 3. RelacjeDowiemy się jeszcze dalej, jakie mogą być trywialne pytaniaten facet. Dlaczego nie zapytać go, czego oczekuje od związku (jeśli para spotyka się) lub jaką dziewczynę chce widzieć obok niego (jeśli facet jest przyjacielem)? A jeśli na początku pytania te wydają się nieszkodliwe, podczas rozmowy możliwe jest opracowanie interesującego tematu i obrócenie wszystkiego we właściwym kierunku. Tutaj już możesz być zainteresowany niemal wszystkim, aż do najbardziej intymnych rzeczy. A na koniec jego chłopaka można umieścić w kompletnym patowa pytanie "kiedy idziemy do rejestratora." Szczególnie dobrze jest robić to poważnie, odpowiedzi na dziewczynę powinny 4. HigienaIdziemy dalej. Jakie inne trywialne pytania może zadać facet? Dlaczego nie zapytać go o elementy higieny osobistej? Możesz zadać następujące pytanie: "Ile dni nosisz w tych samych spodniach (skarpetkach, koszuli)?". I wszystko w tym duchu: jak często myjesz, golisz, grzebiesz, prać ubrania itp. Przy okazji, zgodnie z odpowiedziami na te pytania, można wyciągnąć ciekawe wnioski i zdecydować, czy warto kontynuować rozwijanie relacji z takim 5. Pierwszy razJakie inne pytania możesz zadać chłopakom (wulgarnym)? Więc możesz zacząć mówić o tym, kiedy i jak facet miał swoje pierwsze doświadczenie seksualne. Jeśli już był, mężczyzna opowie wszystko bez wstydu lub unikania, ponieważ dla chłopców jest to rodzaj dumy (szczególnie u nastolatków). Jeśli chłopiec nadal jest dziewicą, zacznie szukać wymówek, ale nie będzie o tym mówić, ponieważ mówienie o tym, czego absolutnie nie wiesz - jest trudne. Łatwo też będzie ustalić, czy chłopiec kłamie, czy nie. Jeśli historia jest zbyt żywa i prawie pornograficzna, to ktoś zrewidował charakterystyczne wideo i wydaje życzeniowe 6. StanowiskaIdziemy dalej, z wulgarnymi pytaniami dla facetów. Lista będzie kontynuacją intymnej rozmowy. Możesz zapytać mężczyznę, jakie pozy lubi w chwilach intymności z dziewczyną. A potem natychmiast zażądaj wyjaśnienia, dlaczego tak się dzieje i co w nim jest dobre. Poza odsetkami, dla dziewczyny jest to również przydatna informacja (zwłaszcza jeśli jest to młoda para, która spotyka lub planuje przejść na bliższy poziom relacji). Możesz rozbierać każdą pozę indywidualnie, omawiając wszystkie plusy i minusy, a także różne niuanse, które wydają się 7. Przyjemne dla dziewczynyJeśli dama będzie prosić bardzo wulgarniepytania do faceta, dlaczego nie umieścić w głowie, że tak powiem, "samolubne" zainteresowanie? Możesz zapytać mężczyznę o to, czy on kocha, czy, ogólnie, daje dziewczętom intymne pocałunki. A poza tym, jak odnosi się do faktu, że w chwilach seksualnej intymności przyjemność może być odbierana tylko przez kobietę. Możesz także nauczyć się wielu interesujących odpowiedzi. W końcu, jeśli facet jest bezczelnym jedynym właścicielem, który troszczy się tylko o swoją przyjemność, może nie musi się z nim spotykać?Pytanie 8. Wielkość godnościNadal uważamy to za bardzo nieskromnepytania dla facetów (wulgarne). I dlaczego dziewczyna nie powinna interesować się wielkością godności swojego kawalera? Możesz więc zadawać pytania porównawcze, które topią się. A jeśli człowiek po prostu nie wie, jak poprawnie lub poprawnie odpowiedzieć, dlaczego nie zaoferować pochwalić się swoją farmą, wtedy wszystkie pytania znikną?Pytanie 9. O patogenyMożesz także poprosić młodego mężczyznę,co dokładnie wzbudza u dziewcząt. Może to być nie tylko specyficzny taniec, który doprowadzi do pożądanego stanu prawie każdego zdrowego młodego człowieka. Czynnikiem sprawczym może być nawet lekkie otarcie płatka ucha, ruch, a nawet spojrzenie. Ta informacja może być bardzo cenna dla 10. IlośćUzupełnia najbardziej wulgarne pytania dla następnego facetazdanie: "Ile razy w ciągu nocy możesz zadowolić dziewczynę?". Dlaczego zakłopotanie, bo pani jest ważna wiedzieć, czego może się spodziewać w związku z tym mężczyzną.
.
  • 6dmuong2jh.pages.dev/793
  • 6dmuong2jh.pages.dev/733
  • 6dmuong2jh.pages.dev/197
  • 6dmuong2jh.pages.dev/926
  • 6dmuong2jh.pages.dev/821
  • 6dmuong2jh.pages.dev/586
  • 6dmuong2jh.pages.dev/982
  • 6dmuong2jh.pages.dev/264
  • 6dmuong2jh.pages.dev/204
  • 6dmuong2jh.pages.dev/88
  • 6dmuong2jh.pages.dev/948
  • 6dmuong2jh.pages.dev/454
  • 6dmuong2jh.pages.dev/809
  • 6dmuong2jh.pages.dev/272
  • 6dmuong2jh.pages.dev/83
  • jakie pytania zadać księdzu